Зеркало заднего вида - Руставели

В зеркале заднего вида —

глаза полные слёз и печали.

Бывшие, близкие, теперь дальние дали.

Честных фраз вереницы, что покрыты налётом обманов,

Гнутые спицы, улетевших в бордюры надежд

и общих, казалось бы, планов.

В зеркало заднего вида —

Нацелены ружья прицельно,

Что ждут команды «огонь» от будущих обстоятельств.

Ненависти рты — полные бешеной пены,

Что готовы сгрызть любые, здоровьем дышащие, вены.

В зеркале заднего вида —

Злой, Хороший, Плохой — Я,

С криком прощальным :"Ведь всё было не зря!"

Один остаюсь посреди терпкой пыли дороги,

Что топтали со мною многие ноги.

Артқы көрініс айнасында -

көз жас пен мұңға толы.

Бұрынғы, жақын, қазір алыс берді.

Өтірікпен жабылған шыншыл сөз тіркестері,

Үміттің шекарасына ұшқан иілген спикерлер

және ортақ жоспарлар сияқты.

Артқы көрініс айнасында -

Мылтық бағытталған,

Болашақ жағдайдан қандай өрт командалары күтіп тұр.

Жек ауыздары қаһарлы көбікке толы,

Олар кез келген денсаулықты тыныс алатын тамырларды кеміруге дайын.

Артқы көрініс айнасында -

Жаман, жақсы, жаман - мен,

Қоштасар айқаймен: «Әйтеуір, бекер болған жоқ!».

Жолдың тар шаңының ортасында жалғыз қалдым,

Осыншама аяқ мені таптады.