Пепел - Руставели

Ты хочешь боли, дней несчастных,

Словесных бурных передряг?

Шутить с огнём не безопасно

Зачем тебе такой напряг?

Я был костёр, остались мы Зачем теперь их ворошить?

Они теперь совсем потухли

И в них огня не оживить…

Любви огонь во мне не разгорится

И неподбрасывай надежд сухие пни,

Как обескрыленная, раненная птица

Я пеплом доживаю свои дни…

Сіз азапты, бақытсыз күндерді қалайсыз,

Ауызша дауылды қиындықтар?

Отпен ойнау қауіпсіз емес

Неге сонша күйзеліске түстің?

Жалын болдым, қалдық.Енді неге оларды араластырамыз?

Олар қазір мүлдем сөніп қалды.

Ал оларда отты қайта тірілту мүмкін емес...

Махаббат ішімдегі отты тұтандырмайды

Құрғақ діңгектерге үміт артпаңыз,

Қанатсыз, жаралы құс сияқты

Күндерімді күл боп өтіп жатырмын...