Chanson d'avril - Reynaldo Hahn, Жорж Бизе

Lève-toi!

lève-toi!

le printemps vient de naître!

Là-bas, sur les vallons, flotte un réseau vermeil!

Tout frissonne au jardin, tout chante et ta fenêtre

Comme un regard joyeux, est pleine de soleil!

Du côté des lilas aux touffes violettes

Mouches et papillons bruissent à la fois

Et le muguet sauvage, ébranlant ses clochettes

A réveillé l’amour endormi dans les bois!

Puisqu’Avril a semé ses marguerites blanches

Laisse ta mante lourde et ton manchon frileux

Déjà l’oiseau t’appelle et tes soeurs les pervenches

Te souriront dans l’herbe en voyant tes yeux bleus!

Viens, partons!

au matin, la source est plus limpide;

Lève-toi!

viens, partons!

N’attendons pas du jour les brûlantes chaleurs;

Je veux mouiller mes pieds dans la rosée humide

Et te parler d’amour sous les poiriers en fleurs

Тұр!

тұр!

көктем жаңа ғана туды!

Онда, алқаптарда вермил торы қалқып жатыр!

Бақшада бәрі дірілдейді, бәрі ән салады және сіздің терезеңіз

Көңілді көрінгендей, шуаққа толы!

Күлгін шоқтары бар сирень жағында

Шыбындар да, көбелектер де сыбдырлайды

Қоңырауын тербеткен жабайы лалагүл

Орманда ұйықтап жатқан махаббатты оятты!

Сәуір айынан бастап ақ ромашкаларын егеді

Мантияңызды ауыр, муфтаңызды салқын қалдырыңыз

Құс қазірдің өзінде сізді және сіздің әпкелеріңізді аққұбалар деп атайды

Көк көздеріңді көріп, шөпте саған күледі!

Кел, кеттік!

таңертең көзі анық болады;

Тұр!

кел, кеттік!

Күннің ыстығын күтпейік;

Ылғалды шыққа аяғымды сулағым келеді

Гүлдеген алмұрт ағаштарының астында махаббат туралы сөйлесіңіз