Paysage triste - Reynaldo Hahn

L’ombre des arbres dans la rivière embrumée

Meurt comme de la fumée

Tandis qu’en l’air, parmi les ramures réelles

Se plaignent les tourterelles

Combien, ô voyageur, ce paysage blême

Te mira blême toi-même

Et que tristes pleuraient dans les hautes feuillées, —

Tes espérances noyées

Тұманды өзендегі ағаштардың көлеңкесі

Түтін сияқты өл

Ауада жүргенде, нағыз мүйіздердің арасында

Көгершіндерге шағымдан

Қалай, ей саяхатшы, бұл бозғылт пейзаж

Сізді өзіңіз ақшыл етеді

Ал мұңдылар биік жапырақтарда жылады,—

Үміттерің суға кетті