Вий - Рем Дигга

Знаешь, у меня кровоточит десна,

А еще я две ночи без сна,

Но я не нюхаю, старик, десна снова пройдут

Потом и я засну потом под тик-тик-тик.

Тик!

Обитель циклопа, это мой загон,

Пакет комплексов просто жопа.

Календари худеют, и годы выгорают в пабе,

Кражи, но все сей сроду выбирают граббер.

Товарищ депрес, мистер желтый зуб,

Его подарит отходоса в миске жженный суп.

Ты никому не нужный бич,

Я в темноте в поту облизываю сиськи стремных с*к.

Мои фантазии беспочвенны,

Туманны и воняют в лес прочно в ил.

Здесь корчит жизнь меня

И я танцую марионеткой весь сморщенный.

Такой низкий звук в ушах, демон иду на матрац,

Снова подарит кому-то глюки, шах.

Возле плиты размажет гаев,

Потом после беды ад слаще рая.

Я знаю, потом депрес опять,

Лишайным котом мне, блин, где здесь гулять?

Вчерашний район, родной такой теперь опав алей,

Нежданный кордон, это бес весть подмял.

Ей это видимость покоя, мертвая обыденность сверх гноя,

В глотку вылилось спиртное,

Вытерлась рукою кожа бесова от воска свечей

Трек этот гелий, мы бездари, кричат мне: «Молчи».

Обаял меня страх снова на часок,

Внутри завись и росток, зависть там и зло.

Подари мне нал, служит ведь нал там гарантом,

Почвенный кусок в тисках мал для гигантов.

Корявая периферия, перина вия, не грузись, бери вари яд.

И весь этот путь лишь тоска, дуть и шлюх тут таскать,

Но то, что вымерло в прошлом те дни, а не я.

Моменты грез теперь плачут в петле у стула.

Как тлен их сдуло, потух навечно в земле окурок,

Полусонный мир, полусонный я,

Дарят ночи голых дочек, следом дарит полосы заря.

Пульс ада внемлет чревом мило

И скатятся не надо, там уже пол чела сгнило.

Я видел оного недавно,

Он голый гадит, он ходит …, ну или по кровати

Такая яма, мать их, цифрой восемь, драма мать их,

И не спешно слова лето колеса восемь плавно катит.

И досе я там в хате, полуголый, босый на кровати,

Ночь люблю забыть, а ко дню и вовсе ноль симпатий.

Потух детский костер резко и все, добыть огонь,

Но искать мне не с кем его.

Одинокий голый в глуши, холод как жизнь,

С каких таких делов мне быть веселым расскажи.

Припев:

Смело закурю, возле мела на полу.

Скверно имена сменят тело на золу.

Смело закурю, возле мела на полу.

Скверно имена сменят тело на золу.

Смело закурю, возле мела на полу.

Скверно имена сменят тело на золу.

Смело закурю, возле мела на полу.

Скверно имена сменят тело на золу.

Білесің бе, менің қызыл иегім қанды,

Ал мен екі түн ұйқысыз,

Бірақ мен иіскемеймін, ақсақал, қызыл иіс қайтадан өтеді

Содан кейін мен кене-тик-тик астында ұйықтап қаламын.

Тик!

Циклоптардың мекені, бұл менің алаңым,

Кешендердің пакеті жай ғана есек.

Пабта күнтізбелер жұқарып, жылдар өртеніп барады

Ұрлық, бірақ мұндай түрдің бәрі басып алушыны таңдайды.

Депресс жолдас, сары тіс мырза,

Оны күйдірілген сорпаға салып береді.

Ешкімнің дерті емессің,

Мылқау қаншықтардың кеудесін жалап, қараңғыда терге түстім.

Менің қиялдарым негізсіз

Тұманды және иіс орманда мықтап лайда.

Міне, өмір мені қинады

Ал мен қуыршақ сияқты билеп жатырмын.

Менің құлағымда осындай төмен дыбыс, жын матрасқа бара жатыр,

Біреуге қайтадан ақаулар береді, тексеріңіз.

Пештің жанында гейлер жағылады,

Сонда қиындықтан кейін тозақ жәннаттан да тәтті.

Білемін, содан кейін қайтадан депрессия,

Маған қыналар сияқты, қарғыс атсын, мен мұнда қайда жүремін?

Кешегі аудан, осындай тума енді құлаған аллея,

Күтпеген қоршау, бұл жын жаңалықты бұзды.

Ол үшін бұл бейбітшіліктің көрінісі, іріңнен тыс өлі тәртіп,

Тамағына ішімдік құйылды,

Жынның терісін майшамның балауызы сүртті

Мына гелийді қадағалаңыз, біз ортамыз, олар маған: «Тыныш бол» деп айқайлайды.

Бір сағат бойы мені тағы да қорқыныш биледі,

Тәуелді және іштей өркен, ол жерде қызғаныш бар.

Маған қолма-қол ақша беріңіз, қолма-қол ақша сол жерде кепіл болады,

Алпауыттарға бір кесек топырақ аз.

Ебедейсіз шеткі, перина арқылы, өзіңізді жүктемеңіз, уды алыңыз.

Мұның бәрі жай ғана меланхолия, жезөкшелерді соғып, сүйреп апарады,

Бірақ өткен өмірде мен емес, сол күндер өлді.

Армандаған сәттер қазір орындықтың ілгегінде жылап жатыр.

Олардың күлі ұшып бара жатқанда, темекі тұқылы жерде мәңгілікке сөнді,

Ұйқылы дүние, ұйқылы мен

Олар жалаңаш қыздардың түндерін береді, содан кейін таңның жолақтары.

Тозақтың тамыры сүйкімді жатырды тыңдайды

Ал төмен қарай айналдырудың қажеті жоқ, қастың жартысы қазірдің өзінде шіріп кеткен.

Мен оны жақында көрдім

Ол жалаңаш жүреді, ол ..., жақсы немесе төсекте жүреді

Мұндай тесік, олардың аналық, сегіз саны, олардың аналықтарының драмасы,

Ал жайлап жазғы дөңгелектер сегіз сөздері біркелкі оралады.

Сосын мен саятшылықта, жартылай жалаңаш, төсекте жалаң аяқ,

Мен түнді ұмытқанды ұнатамын, бірақ күндізге деген жанашырлығым жоқ.

Балалардың оты кенет сөнді, болды, от жағыңыз,

Бірақ оны іздейтін ешкімім жоқ.

Айдалада жалғыз жалаңаш, өмірдей суық,

Айтыңызшы, мен неге көңілді болуым керек?

Хор:

Мен батыл темекі шегемін, едендегі бордың жанында.

Жаман есімдер денені күлге айналдырады.

Мен батыл темекі шегемін, едендегі бордың жанында.

Жаман есімдер денені күлге айналдырады.

Мен батыл темекі шегемін, едендегі бордың жанында.

Жаман есімдер денені күлге айналдырады.

Мен батыл темекі шегемін, едендегі бордың жанында.

Жаман есімдер денені күлге айналдырады.