Из окон - Zvonkiy, Рем Дигга

Глядя на город из окон

Кажется он таким далёким

Когда ты убьёшь меня током

Синтезируя мой рай, мой рай, мой рай, мой рай

Воскреси на закате

Ты мой ангел во плоти, кстати

И мне этого вполне хватит

Закрывай глаза, сияй ия-ия-ией!

Вместо тысячи дней мы в темноте, в холоде звёзд

Упали вниз легче, чем дым, не смыкая очей

Стали ничьи, выключив свет мимикой лиц

Город нами дышал, нас выпил до дна

Купая нас под осенним дождём

На этажах беззвучный режим, вот это жизнь

Счастливый билет купив на последний кэш

Оставили только надежд одежду

Глядя на город из окон

Кажется, он таким далёким

Когда ты убьёшь меня током

Синтезируя мой рай, мой рай, мой рай, мой рай

Воскреси на закате

Ты мой ангел во плоти, кстати

И мне этого вполне хватит

Закрывай глаза, сияй ия-ия-ией!

И мы снова на виражах

Без ума и гроша, пьяный наш шаг

Пусть в двери кто-то стучит

Чужой персонаж, слепая душа

Мы где-то на этажах

Средь сплетен и швабр, сюровый шарм

Ты мой яркий пожар

Язык и душа, и я хочу не мешать

В час, когда спит розетка

Воспламени меня током, детка

Ведь холодно так в клетках

Бетонных холодно так в клетках

Обнимай меня крепко-крепко

Глядя на город из окон

Кажется, он таким далёким

Когда ты убьёшь меня током

Синтезируя мой рай, мой рай, мой рай, мой рай

Воскреси на закате

Ты мой ангел во плоти, кстати

И мне этого вполне хватит

Закрывай глаза, сияй ия-ия-ией!

(Звонкий! Дигга!)

Глядя на город из окон

Кажется, он таким далёким

Когда ты убьёшь меня током

Синтезируя мой рай, мой рай, мой рай, мой рай

Воскреси на закате

Ты мой ангел во плоти, кстати

И мне этого вполне хватит

Закрывай глаза, сияй ия-ия-ией!

Терезеден қалаға қарап

Ол өте алыс сияқты

Сіз мені токқа ұрған кезде

Жәннәтім, жәннәтым, пейішім, пейішімді синтездеп

Күн батқанда қайта тірілу

Айтпақшы, сен менің тәндегі періштемсің

Ал маған бұл жеткілікті

Көздеріңді жұмыңдар, жарқырай беріңдер!

Мың күннің орнына қараңғыда, жұлдыздың суығында жатырмыз

Көзіңізді жұмбай, түтінге қарағанда оңай құлап кету

Жеңіл мимиканы өшіріп, тең түсті

Қала бізге дем берді, түбіне дейін ішті

Бізді күзгі жаңбырға шомылдыру

Едендердегі дыбыссыз режим, бұл өмір

Бақытты билет соңғы ақшаға сатып алынды

Тек үміттенетін киім қалды

Терезеден қалаға қарап

Ол соншалықты алыс сияқты

Сіз мені токқа ұрған кезде

Жәннәтім, жәннәтым, пейішім, пейішімді синтездеп

Күн батқанда қайта тірілу

Айтпақшы, сен менің тәндегі періштемсің

Ал маған бұл жеткілікті

Көздеріңді жұмыңдар, жарқырай беріңдер!

Ал біз қисыққа қайта оралдық

Ақылсыз, тиынсыз, мас қадамымыз

Біреу есікті қақты

Бөтен кейіпкер, соқыр жан

Біз бір жерде қабатта тұрмыз

Өсек пен моп арасында, қатал сүйкімділік

Сен менің нұрлы отымсың

Тіл де, жан да, мен араласқым келмейді

Розетка ұйықтайтын сағатта

Маған электр берші, балақай

Өйткені, камераларда өте суық

Бетон суық сондықтан торларда

мені қатты құшақтап ал

Терезеден қалаға қарап

Ол соншалықты алыс сияқты

Сіз мені токқа ұрған кезде

Жәннәтім, жәннәтым, пейішім, пейішімді синтездеп

Күн батқанда қайта тірілу

Айтпақшы, сен менің тәндегі періштемсің

Ал маған бұл жеткілікті

Көздеріңді жұмыңдар, жарқырай беріңдер!

(Дауысты! Дигга!)

Терезеден қалаға қарап

Ол соншалықты алыс сияқты

Сіз мені токқа ұрған кезде

Жәннәтім, жәннәтым, пейішім, пейішімді синтездеп

Күн батқанда қайта тірілу

Айтпақшы, сен менің тәндегі періштемсің

Ал маған бұл жеткілікті

Көздеріңді жұмыңдар, жарқырай беріңдер!