Рыбка - Рем Дигга

Я не заметил снова как стал календарь худ и не заметил бордюр тут,

хоть белен и крут,

И медленно прут ноги по дороге, на отдых и труд, и ветрены мысли мрут,

в голове там петли и суд,

А кеды несут где-то косу найти и козу, чуять холод в носу, а та чтоб с*сала п*с.

И хотя не к лицу шататься в лесу, за путями я прессую снова ту колбасу,

чтобы отдать псам под суд.

Плюс убью сам тоску, добытым пакетиком, витаминовый не минерал,

Откапал, до трапезы вверил грамм носку, дано поменять картину где белому плавно

мазку —

Говорят прощай там куску, взамен «ам» под скулу, а кто-то колит, и это п**дец,

Мама пьет, погиб отец, вырубили свет, воды да газа нет.

Чумазый плюс шкет, времени хаза мутных лет, я не с одним с таким пересекался

как бы

Там все пропало с хаты, но для сказки маловато, ведь так?

Вену надо греть лопатами, а такой жалок подогрев, как твой заваренный доширак.

Мимо зевак, домов, накуреных мусоров, проблем мимо, тем мимо всех, в ауре снов.

Ногами по алее, с ветром по пути, Дима, не п**ди, я знаю в пакете дивиди.

Тут не надо слов, они не к чему, не нужны никому, в дел с зажигалкой канун

На диване с любимой, с именно той, слышишь, дивиди?

— «да, Бог с ним, да,

и Бог с тобой»

Сказка есть и она тут, застают ее будучи на диване снова в липком поту,

Сказку держит жгут, а сказка людей, и люди не видят как в туалете их любимых

**ут.

Как выпадают зубы, пропадают перспективы, прячутся трубы, и штаны воняют мочой

Воняют тарелки старой едой некрасивой, пахнет бедой здесь, дно здесь — гной.

Места суровы столь, отравленный рой, разбавлена кровь, расплавленной панацеей,

изволь

Отдать что-то за розовый кусок…

Я дернул суку после того как шарик подарил мне лесок, Дима кричал что как надо

все, когда-то

Лавэ тратим на ремонт и безумно рады, что машин выбор обоев в хату такая вата,

Но он согласен, рыбке долго ломать не надо его, ломать не будет боле, братуха,

слез точно.

Есть Маша и она любит его, вспомнил эти слова, когда она с*сала так страстно

Маша была той, сегодня дернул кого…

Мен күнтізбенің қалай жіңішкергенін тағы да байқамадым және мұндағы жиекті байқамадым,

ақ және салқын болса да,

Демалу және жұмыс үшін аяқтарыңызды баяу жол бойымен жабыстырыңыз, ал желді ойлар өледі,

басында ілмектер мен үкім бар,

Ал кроссовкалар бір жерде орақ пен ешкіні тауып алып, мұрыннан суық иіскеу үшін, ал ф*к ф*к үшін біреуін алып жүреді.

Маған орманда серуендеу жарамсыз болса да, мен шұжықты жолдың артында қайтадан басамын,

иттерді жауапқа тарту.

Оның үстіне сағынышты өзім өлтіремін, алынған сөмкемен, витамин минерал емес,

Ол оны қазып алды, тамақтанар алдында шұлыққа граммды сеніп тапсырды, суретті ақ түсті біркелкі өзгертуге берілді.

жағу -

Олар жақ сүйегінің астындағы «ам» орнына бір кесекпен қоштасып, біреу укол салады, ал мынау ренжіді,

Анам ішеді, әке қайтыс болды, электр жарығы өшірілді, су мен газ жоқ.

Лас плюс шкет, лайлы жылдардың қақаған кезі, Бірден көп жолдарды кестім

сияқты

Саятшылықтан бәрі кетіп қалды, бірақ ертегіге жетпейді, солай емес пе?

Тамырды күрекпен жылыту керек, ал мұндай бақытсыз қыздыру сіздің қайнатылған кеспеңіз сияқты.

Өткен көрермендер, үйлер, түтінді қоқыс, өткен проблемалар, бәрінен өткендер, армандардың аурасында.

Аяқ аллеяда, жол бойында жел, Дима, ренжіме, мен дивиденд пакетінде білемін.

Сөздің қажеті жоқ, олар пайдасыз, ешкімге керек емес, жеңілірек қарсаңында бизнесте

Сүйіктіңмен диванда, анаумен, естисің бе, дивиди?

- «Иә, Құдай онымен бірге, иә,

және Құдай сенімен бірге болсын»

Ертегі бар және ол осында, олар оны қайтадан диванда жабысқақ терге түседі,

Ертегіні турникет ұстайды, бірақ ертегі - адамдар, ал адамдар өздерінің жақындарының дәретханада қалай екенін көрмейді

**ут.

Тістер қалай түседі, перспективалар жоғалады, құбырлар тығылады, ал шалбар несептен иіс шығады

Тәрелкелер ескі ұсқынсыз тамақтың иісі, мына жердегі пәленің иісі, мына жердің түбі ірің.

Орындары соншалықты қатал, уланған үйір, сұйылтылған қан, еріген панацея,

өтінемін

Қызғылт бөлікке бірдеңе беріңіз ...

Доп сызған соң қаншықты тарттым, Дима дұрыс деп айғайлады

барлығы бір рет

Лав жөндеуге жұмсайды және саятшылықта тұсқағаз машиналарын таңдау мақта жүнімен жасалғанына өте қуанышты.

Бірақ ол келіседі, балыққа оны ұзақ уақыт сындырудың қажеті жоқ, ол енді бұзылмайды, аға,

көз жасы.

Маша бар, ол оны жақсы көреді, ол сонша құмарланып трассаланғанда осы сөздер есіме түсті

Бүгін тартып алған Маша болды ...