Мореход - Рем Дигга

По моим улицам гуляет дым, гуляет дым.

Мой брат рубит всю фишку, киборгом шмаляет в щит.

Из дула дым и слюни, из змейки караваны стоят.

Жили тихо люди, и живут тут опять же, а я

Закинул в небо я леску, и ничего.

Птичий хор и свищит ветер, и больше там ничего.

Ни реки, ни моря, ни ночи ни заря

Не говорят мне ничего, и ничего тут деньги не творят.

Я проскитался тут, как Ной;

пропитался тут волной.

Брат с маской на лицо.

Брат с насом за губой.

Газ, квас, а потом кино.

Клац, бас — и водяной.

Портовый рабочий хлопочет, розовый прибой.

Деньги не пахнут, как весной цветок.

Деньги лишь вахта.

Мне дайте фактом любовь или фак мне в лицо!

Я взбитый, сына.

Не мути воду в доме.

Я с миром, сына.

Закинусь джимом, задвину про жизнь и сгину с отливом.

Припев:

Рубите якоря, уже воют ветра.

Не ходите по морям, что ведут в никуда.

Я шаровары стоскав, караваном в песках

На борт вступил и вызвал джина шарованит пускай.

Я нахватал, намотал, налетал, намерял;

Повидал, потерял, проиграл, проморгал.

Переменная заря, маримановый наряд.

Прощай, краса, — не плакай, не поминай.

Ты положила на колени фиолетовый цветок.

В твоих ногах куски щербета и вина.

Старая арка, кругом древнее пано.

Закрыли локоны лицо.

Что есть сказка и мечта?

Расскажи, давай —

Мило развяжи уста, мило развяжи халат.

Я забыл на дороги и бросил нож я у костра.

Тебя я тоже позже брошу тут, оставлю, знай.

Когда раскаты грома принесут в долину дождь,

Тогда я для удара занесу свой длиной нож.

Ладья качнется на волнах и поплывет вперед,

Платок в кармане, на груди — это все.

Я вступил на песок стерильных долин

И там не был один, клад дева и дым.

Мы снова верх по реке где, корабль стоит.

Спасибо, прости.

Припев:

Рубите якоря, уже воют ветра.

Не ходите по морям, что ведут в никуда.

Я шаровары стоскав, караваном в песках

На борт вступил и вызвал джина шарованит пускай.

Я нахватал, намотал, налетал, намерял;

Повидал, потерял, проиграл, проморгал.

Переменная заря, маримановый наряд.

Прощай, краса, — не плакай, не поминай.

Я прошу, не уходи, не уходи, пусть ждут корабли.

Ждут корабли… Ждут корабли…

Я прошу, не уходи, не уходи, пусть ждут корабли.

Ждут корабли… Ждут корабли…

Теперь здесь будет наш дом.

Ты говорил, что хочешь измениться?

Оставайся с нами, хотя бы ненадолго…

Түтін менің көшелеріммен жүреді, түтін серуендейді.

Менің ағам бүкіл чипті кесіп тастайды, киборг сияқты қалқанға ұрады.

Түтін мен сілекей тұмсығынан шығады, керуендер жыланнан тұрады.

Адамдар тыныш өмір сүрді, олар қайтадан осында тұрады, мен де

Мен аспанға балық ауладым, ештеңе жоқ.

Құстар хоры мен жел ысқырады, басқа ештеңе жоқ.

Өзен де, теңіз де, түн де, таң да жоқ

Олар маған ештеңе айтпайды, бұл жерде ақша ештеңе істемейді.

Мен мұнда Нұх сияқты қаңғыдым;

мұнда толқынға малынған.

Бетінде маска бар ағайын.

Ағайын бізбен бірге.

Газ, квас, сосын кинотеатр.

Клак, бас - және су.

Порт жұмысшысы бос емес, қызғылт серфингпен айналысады.

Ақша көктем гүлінің иісін сезбейді.

Ақша жай ғана сағат.

Маған сүйіспеншілікті көрсетіңіз немесе бетімнен қағып алыңыз!

Мен қамшы болдым, балам.

Үйдегі суды лайландырмаңыз.

Мен тынышпын, балам.

Мен Джимді тастаймын, өмір туралы итермелеп, толқынмен бірге жоғалып кетемін.

Хор:

Зәкірлерді кесіңіз, желдер қазірдің өзінде айқайлап жатыр.

Ешқайда апармайтын теңіздерде жүрмеңіз.

Сағындым шалбарымды, Құмдағы керуенді

Ол бортқа шығып, джинді доп ойнауға шақырды.

Мен ұстадым, жараладым, ұштым, өлшедім;

Көрген, жоғалтқан, жоғалтқан, сағынған.

Айнымалы таң, Мариман киімі.

Қош бол, сұлу – жылама, есінде қалма.

Сіз тізеңізге күлгін гүлді қойдыңыз.

Аяғыңда шербет пен шарап кесектері.

Ежелгі панельдің айналасындағы ескі арка.

Бұйралар бетті жауып тастады.

Ертегі мен арман дегеніміз не?

Айтыңызшы, барайық

Аузыңды тәтті шеш, шапаныңды тәтті шеш.

Жолдарда ұмытып кетіппін, пышақты отқа лақтырдым.

Мен де сені кейінірек тастаймын, мен сені тастаймын, білесің.

Найзағайлар алқапқа жаңбыр әкелгенде,

Сосын соғу үшін ұзын пышағымды әкелемін.

Қайық толқында тербеліп, алға қарай жүзеді,

Қалтада, кеудеде орамал – бар болғаны.

Мен стерильді алқаптардың құмына аяқ бастым

Бірде-бір қыздың қазынасы мен түтін болған жоқ.

Біз тағы да кеме тұрған өзеннің бойындамыз.

Рахмет, кешіріңіз.

Хор:

Зәкірлерді кесіңіз, желдер қазірдің өзінде айқайлап жатыр.

Ешқайда апармайтын теңіздерде жүрмеңіз.

Сағындым шалбарымды, Құмдағы керуенді

Ол бортқа шығып, джинді доп ойнауға шақырды.

Мен ұстадым, жараладым, ұштым, өлшедім;

Көрген, жоғалтқан, жоғалтқан, сағынған.

Айнымалы таң, Мариман киімі.

Қош бол, сұлу – жылама, есінде қалма.

Өтінемін, кетпе, кетпе, кемелер күте тұрсын.

Кемелер күтіп тұр... Кемелер күтіп тұр...

Өтінемін, кетпе, кетпе, кемелер күте тұрсын.

Кемелер күтіп тұр... Кемелер күтіп тұр...

Енді бұл біздің үйіміз болады.

Өзгергіңіз келетінін айттыңыз ба?

Тым болмаса біраз уақыт бізбен бірге болыңыз...