Медуза - Рем Дигга

Дигга!

FD Vadim.

Я вынес дверь ногой и поманил тебя за собой,

И затворил к х*рам на засов.

Пол часа назад гудел клуб людей — жуть,

Тебе хочется плясать?

Смелей, ну!

Ты супер, как твой камушек в зубе и красные губы;

Как твой маленький бюст, что поместиться в руку.

Бледная, худая — не знал красивее *уки.

Застыла, где люди — в лосинах и худи.

Здесь, я — босс!

Местный Дон!

Честно, прёт!

Ублюдок с улицы, на кого пал твой блеск волос.

Тебя ждал.

Не нужен — ни металл, ни пресс банкнот —

Лишь пресс-живот.

ждёт *екс комод.

Эй!

C’mon!

Иди сюда и будь моей —

Дева без прошлого-пошлого кури и пей.

Одури детей в крапале вине.

Запали штакет.

В этой темноте-конуре подойди ко мне.

С твоим шагом каждый мой новый умирает сон,

Лосины больно облегают, выпирает всё.

Обнял рукой, прижал к себе, получил контроль.

Через лосины намочил ладонь.

Где я протер рукой, там поток рекой.

Когда падёшь ты на кровать, то уже будешь нагой.

А твои волосы горят огнём и даже во тьме!

Эти изгибы… Всё тело, — их можно как не хотеть?

А твой язык хочет свести с ума, он сводит с ума.

Змеею бродит, где пах, и всего сводит меня.

Киса, что ты творишь?

Стой!

Перестань!

Тёплая, мокрая сотка, но вся из шелка и льна.

Тёла-чума!

А в стороны бёдра разведены — плотный замок, в нём мы.

Кусай же больно!

Царапай, рви, *ука!

Твои позы мне разорвут мозг.

Разверни торс!

Расстегни всё!

Ни лифа, ни трусов, никакого «Стоп!»

Ты — нагая, злая киса — краше мира, всех красот.

И это в плен всех берет краса, не сберёгся сам.

Узко что за попа бьётся об бёдра вперед, назад.

Хочу больше себя в тебя, хоть целиком, хоть разорвать.

Побыстрей бы ведь тебя за**ать.

Где ад и рай, враг и брат — этот мрак не знает.

Самка шепчет мне на ухо «Котик, обнуляй».

Я есть я, я, я тут, и тобою болен на свою беду.

Стонешь, мне испачкай на спине тату.

Когда в бреду, в поту ты проглатила меня.

Капли в низу, во рту, потраченный я.

Город поёт нам ни о чём, на засове мы вдвоем.

Совсем скоро мы умрем, жизнь без слов и без отчёта.

Вот и снят уже засов.

Пройдет скоро всё, как сон.

Молодость — песок.

Поросоль, постой!

Чей я своровал кусок, который меня прошёл на вылет?

Мы красиво были, а теперь, — паршиво.

Видишь?

Вторую неделю снег заметает этот мир.

Я каменею на глазах, но продолжаю жить!

Кому, стать раем, стать раем?

Кому, не знаю, не знаю…

Кому, стать раем, стать раем?

Кому, не знаю, не знаю…

Кому, стать раем, стать раем?

Кому, не знаю, не знаю…

Кому, стать раем, стать раем?

Кому, не знаю, не знаю…

Digga!

Ф.Д.Вадим.

Мен есікті аяғыммен шығарып, артымнан еріңдер деп шақырдым,

Және болтты тозаққа жабыңыз.

Жарты сағат бұрын адамдар клубы шуылдады - сұмдық,

Сіз билегіңіз келеді ме?

Батыл, иә!

Сіз кереметсіз, тісіңіздегі және қызыл еріндеріңіздегі тас сияқтысыз;

Сіздің кішкентай кеудеңізді қолыңызға сыйғызу сияқты.

Бозғылт, жіңішке - *uki-ден сұлуды білмеді.

Мұздатылған, адамдар леггинстер мен капюшондар киген жерде.

Міне, мен бастықпын!

Жергілікті Дон!

Шынымды айтсам, қарғыс атсын!

Шашыңыз жылтырап түскен көшедегі бейбақ.

Сені күтті.

Қажет емес - металл немесе банкнот баспаңыз -

Тек іш прессі.

* бұрынғы жәшіктерді күту.

Эй!

Келіңіздер!

Мұнда кел және менікі бол

Бикеш дөрекі өткен жоқ, темекі шегеді және ішеді.

Балаларды қызыл шараппен алдап.

Қоршауды өртеп жіберді.

Мына қараңғы питомникте маған кел.

Сенің қадамыңмен менің әрбір жаңа арманым өледі,

Легинстер қатты жарасады, бәрін сыртқа шығарады.

Ол мені құшақтап, өзіне қысты, бақылауға алды.

Ол леггинстер арқылы қолын сулады.

Қолымды ысқылаған жерде өзен ағып жатыр.

Сіз төсекке құлаған кезде, сіз қазірдің өзінде жалаңаш боласыз.

Ал сіздің шашыңыз отпен жанады, тіпті қараңғыда да!

Бұл қисықтар... Бүкіл дене – қалай қаламайсың?

Ал сенің тілің сені жынды қылғысы келеді, ол сені жынды етеді.

Иісі шыққан жерінде жыландай адасып, мені жол бойы айдап келеді.

Киса, сен не істеп жатырсың?

Тоқта!

Тоқта!

Жылы, дымқыл тоқыма, бірақ барлық жібек пен зығыр.

Дене індеті!

Ал жамбас бүйірлеріне бөлінген - тығыз қамал, біз оның ішіндеміз.

Тістеп ауырады!

Тырна, жырт, *ука!

Сіздің позаларыңыз менің миымды бұзады.

Денеңізді айналдырыңыз!

Барлығын ашыңыз!

Көкірекше, трусика жоқ, "Тоқта!"

Сіз жалаңаш, зұлым мысықсыз - әлемнен де әдемі, барлық сұлулар.

Әр адамды баурап алған сұлулық, өзін құтқара алмады.

Алға, артқа қандай бөксе жамбасқа соғатыны тар.

Мен сізге көбірек, кем дегенде толығымен, кем дегенде, оны бұзғым келеді.

Тездетіңіз, бәрібір, сізді блять.

Тозақ пен жәннат, дұшпан мен ағайын – бұл қараңғылық қайда екенін білмейді.

Әйел құлағыма «Мысық, оны қалпына келтір» деп сыбырлайды.

Менмін, менмін, мен осындамын, бақытсыздыққа сенен ренжідім.

Сен еңіреп, арқамдағы татуировканы былғайсың.

Сансызда терлеп, жұттың мені.

Төменгі, ауыздағы тамшылар мені босқа жіберді.

Қала бізге ештеңе туралы ән айтпайды, біз болтта жалғызбыз.

Жақында біз өлеміз, сөзсіз және есепсіз өмір.

Мұнда бекітпе алынып тасталды.

Жақында бұл арман сияқты өтеді.

Жастық құм.

Поросол, тоқта!

Мен кімнің бөлігін ұрлап алдым?

Бұрын әдемі едік, қазір сұмдық.

Көрдіңіз бе?

Екінші аптада әлемді қар басып жатыр.

Көз алдымда тасқа айналамын, бірақ өмір сүремін!

Кім, аспанға айналады, аспанға айналады?

Кімге, білмеймін, білмеймін...

Кім, аспанға айналады, аспанға айналады?

Кімге, білмеймін, білмеймін...

Кім, аспанға айналады, аспанға айналады?

Кімге, білмеймін, білмеймін...

Кім, аспанға айналады, аспанға айналады?

Кімге, білмеймін, білмеймін...