Deathbed - Relient K

I can smell the death on the sheets

Covering me I can’t believe this is the end

But this is my deathbed

I lie here alone

If I close my eyes tonight

I know I’ll be home

The year was nineteen forty one

I was eight years old and

Far far too young

To know that the stories

Of battles and glory

Was a tale a kind mother

Made up for her son

You see

Dad was a traveling preacher

Teaching the words of the Teacher

My mother left mourning

Went off to the war

And died there with honor

Somewhere on a beach there

But he left once to never return

Which taught me that I should unlearn

Whatever I thought a father should be I abandoned that thought

Like he abandoned me By forty seven I was fourteen

I’d acquired a taste for liquor and nicotine

I smoked until I threw up Yet I still lit 'em up for thirty more years

Like a machine

So right there you have it That one filthy habit

Is what got me where I am today

I can smell the death on the sheets

Covering me I can’t believe this is the end

I can hear those sad memories

Still haunting me So many things

I’d do again

But this is my deathbed

I lie here alone

If I close my eyes tonight

I know I’ll be home

I got married on my twenty first

Eight months before my wife would give birth

It’s easier to be sure you love someone

When her father inquires with the barrel of a gun

The union was far from harmonious

No two people could have been more alone than us The years would go by and she’d love someone else

And I realized I hadn’t been loved yet myself

And there’s your typical spiel

Yeah if life was a highway

I was drunk at the wheel

I was seeing the loose ends

All fall apart

Yeah I swear I was destined to fail

And fail from the start

I bowled about six times a week

The bottle of Beam kept the memories from me The marriage had taken a seven-ten split

Along with my pride the ex-wife took the kids

I can smell the death on the sheets

Covering me I can’t believe this is the end

I can hear those sad memories

Still haunting me So many things

I’d do again

But this is my deathbed

I lie here alone

If I close my eyes tonight

I know I’ll be home

I was so scared of Jesus

But He sought me out

Like the cancer in my lungs

That’s killing me now

And I’ve given up hope

On the days I have left

But I cling to the hope

Of my life in the next

Then Jesus showed up Said «Before we go»

«I thought that we might reminisce»

«See one night in your life»

«When you turned out the light»

«You asked for and prayed for my forgiveness»

You cried wolf

The tears they soaked your fur

The blood dripped from your fangs

You said, «What have I done?»

You loved that lamb

With every sinful bone

And there you wept alone

Your heart was so contrite

You said, «Jesus, please forgive me of my crimes

Sanctify this withered heart of mine

Stay with me until my life is through

And on that day please take me home with you»

I can smell the death on the sheets

Covering me I can’t believe this is the end

I can hear You whisper to me,

«It's time to leave

You’ll never be lonely again»

But this was my deathbed

I died there alone

When I closed my eyes tonight

You carried me home

I am the Way

Follow Me And take My hand

And I am the Truth

Embrace Me and you’ll understand

And I am the Light

And for Me you’ll live again

For I am Love

I am Love

I, I am Love

Мен парақтардағы өлімнің иісін сеземін

Мені жабу бұл соңы болғанына сенбеймін

Бірақ бұл менің өлімім

Мен осында жалғыз жатырмын

Бүгін түнде көзімді жамсам

Мен үйде болатынымды білемін

Он тоғыз қырық бірінші жыл болды

Мен сегіз жаста едім және

Әлі тым жас

Әңгімелер туралы білу

Шайқастар мен даңқ

Ертегі мейірімді ана болды

Ұлына арналған

Көріп тұрсың

Әкем саяхатшы уағызшы болған

Мұғалімнің сөздерін  үйрету

Анам  қайғыдан кетіп қалды

Соғысқа  кетті

Сол жерде абыроймен қаза тапты

Жағажайдың бір жерінде

Бірақ ол ешқашан оралмау үшін бір рет кетіп қалды

Бұл маған бұны білмеймін

Мен әке қандай болуы керек деп ойласам да, бұл ойдан бас тарттым

Ол мені тастап кеткендей Қырық жетімде он төртте болдым

Мен ішімдік пен никотиннің дәмін білдім

Мен құсқанша темекі шектім, бірақ мен оларды тағы отыз жыл бойы тұтаттым

Машина сияқты

Міне, сізде сол бір лас әдет бар

Мен бүгін қайда екенімді білдім

Мен парақтардағы өлімнің иісін сеземін

Мені жабу бұл соңы болғанына сенбеймін

Мен сол қайғылы естеліктерді естимін

Маған әлі де көп нәрсе бар

Мен тағы айтар едім

Бірақ бұл менің өлімім

Мен осында жалғыз жатырмын

Бүгін түнде көзімді жамсам

Мен үйде болатынымды білемін

Мен біріншіден үйлендім

Әйелім босанарға сегіз ай қалғанда

Біреуді жақсы көретініңізге сенімді болу оңайырақ

Әкесі мылтық ұңғысымен сұрағанда

Одақ үйлесімділіктен алыс болды

Ешқандай адам бізден көп нәрсе одан да көп болуы мүмкін, олар бірнеше жылдар, ол басқа біреуді жақсы көреді

Мен өзімді әлі жақсы көрмегенімді түсіндім

Міне, сіздің кәдімгі ойыныңыз бар

Иә, егер өмір магистраль болса

Мен рульде мас болдым

Мен бос жерлерді көрдім

Барлығы ыдырайды

Иә, ант етемін, мен сәтсіздікке ұшырадым

Және басынан сәтсіздікке ұшырау

Мен аптасына алты рет боулинг  ойнадым

Beam бөтелкесі менің естеліктерді сақтап қалды Неке жеті он бөлінді

Менің мақтанышыммен бірге бұрынғы әйелім балаларды алып кетті

Мен парақтардағы өлімнің иісін сеземін

Мені жабу бұл соңы болғанына сенбеймін

Мен сол қайғылы естеліктерді естимін

Маған әлі де көп нәрсе бар

Мен тағы айтар едім

Бірақ бұл менің өлімім

Мен осында жалғыз жатырмын

Бүгін түнде көзімді жамсам

Мен үйде болатынымды білемін

Мен Исадан қатты қорықтым

Бірақ ол мені іздеді

Өкпемдегі ісік сияқты

Бұл мені қазір өлтіріп жатыр

Мен үмітімді  үздім

Мен кеткен күндерде

Бірақ мен үмітке бекінемін

Келесі өмірім туралы

Содан кейін Иса                                                                                                    |

«Еске түсірерміз деп ойладым»

«Өміріңіздегі бір түнді көріңіз»

«Сіз жарықты сөндіргенде»

«Сіз менің кешірімімді сұрап, дұға еттіңіз»

Сен қасқыр жылап жібердің

Көз жасын олар сіздің жүніңізді сіңірді

Азу тістеріңнен қан тамды

Сіз: «Мен не істедім?» дедіңіз.

Сен ол қозыны жақсы көрдің

Әрбір күнәкар сүйекпен

Сонда сен жалғыз жыладың

Сенің жүрегің қатты қайғырды

Сіз: «Иса, менің қылмыстарымды кешіре гөр

Менің мына құрғаған жүрегімді қасиетті ет

Менің өмірім біткенше менімен бол бол

Сол күні мені үйге алып кетіңізші»

Мен парақтардағы өлімнің иісін сеземін

Мені жабу бұл соңы болғанына сенбеймін

Маған сыбырлағаныңызды естимін,

«Кететін  уақыты  жетілді

Сіз енді ешқашан жалғыз болмайсыз»

Бірақ бұл менің өлім төсегім болды

Мен ол жерде жалғыз өлдім

Мен бүгін түнде көзімді жамғанда

Сіз мені үйге апардыңыз

Мен Жолмын

Маған еріп қолымды ұстаңыз

Ал мен  ақиқатпын

Мені құшақтаңыз, сонда түсінесіз

Ал мен Нұрмын

Мен үшін қайта өмір сүресіз

Өйткені мен махаббатмын

Мен Махаббатбын

Мен, мен махаббатмын