Lontano 2036 - Rancore

Quando ti dissi che sarei partito all’inizio, ricordo, ho vomitato il cuore

Pensare a te è stato un po' come un vizio, si può far sempre anche se non si

vuole

Io sono sempre arrabbiato ma qualcosa è cambiato, a certe cose devo dire addio

E tutto quello che dico mi suggerisce che qua a spiegarmi male sono io

Questa qui è la Grande Guerra, è immensa, dove dire sì, dire no, è marginale

Quando dentro hai la Grande Guerra, è immensa, la più grande guerra che si può

immaginare

È la vosta Grande Guerra, la terza, abbandonerete ogni morale, mortale

Sopra questa grande terra emersa tu sei l’unica che mi crede

Siamo nati lontano (Lontano)

Ed è lì che torniamo (Lontano)

Nel momento in cui eravamo partiti eravamo tornati

Era solamente un altro piano, quando guardo lontano (Lontano)

Ancora più lontano (Lontano)

Finché ogni ferita in un attimo sarà guarita

E poi sarà finita quella guerra inutile per cui lottiamo

Principessa, che rendi una fortezza di creta

E vegli sul mio cuore di infinita tristezza

Noi siamo le vittime, il conflitto non cessa

Ha vinto l’arma più terribile in quanto non ha fattezza

Concreta, concreta invece la tua pezza

Di seta, ne sento spesso la tua essenza

Ho sete, in questa guerra mentale noi siamo preda di un arma che non si vede

Orme sulla sabbia, una vita tra due virgole, vuoi vederle?

Abbiamo occhi troppo piccoli per le stelle

Eppure grandi per le singole particelle

Dai, cosa vuoi guardare?

Siamo come granelli in delle celle

Chiusi in delle conchiglie, illusi di essere già perle

Rare, vite lontane, scorrono in tempo reale (Scorrono in tempo reale)

Siamo nati lontano (Lontano)

Ed è lì che torniamo (Lontano)

Nel momento in cui eravamo partiti eravamo tornati

Era solamente un altro piano, quando guardo lontano (Lontano)

Ancora più lontano (Lontano)

Siamo vento nel vento sopra un campo di grano

Ora che senti il mio canto, tra un battito e un altro

Sai che questo è il momento

Dell’attimo esatto

L’ultima occasione in cui staremo in stretto contatto

Intanto che aspetto manca poco all’impatto

Vedrai, chi mi diceva che ero pazzo era matto

E dirti che sei bella è solo un complimento del cazzo

Però detto in un momento come questo è perfetto

Mi si spegne lo sguardo, in mano il tuo fazzoletto

Mi si spegne prima il tatto, poi l’olfatto e piano piano poi parto lontano

Siamo nati lontano

Quando guardo lontano (Lontano)

Ancora più lontano (Lontano)

Finché ogni ferita in un attimo sarà guarita

E poi sarà finita quella guerra inutile per cui lottiamo

Questa qui è la Grande Guerra, è immensa, dove dire sì, dire no, è marginale

Quando dentro hai la Grande Guerra, è immensa, la più grande guerra che si può

immaginare

È la vosta Grande Guerra, la terza, abbandonerete ogni morale, mortale

Sopra questa grande terra emersa tu sei l’unica che mi crede

Siamo nati lontano

Бастапқыда кетемін десем, есімде, жүрегімді лақтырып жібердім

Сіз туралы ойлау аздап жамандық сияқты болды, сіз мұны жасамасаңыз да жасай аласыз

қалайды

Мен үнемі ашуланамын, бірақ бір нәрсе өзгерді, мен кейбір нәрселермен қоштасуым керек

Менің айтқанымның бәрі маған бұл жерде өзімді жаман түсіндіретінімді білдіреді

Міне, бұл Ұлы соғыс, ол орасан зор, онда бар деп айту, жоқ деу, маргиналды

Ішіңізде Ұлы соғыс болған кезде, бұл үлкен, ең үлкен соғыс болуы мүмкін

елестету

Бұл сіздің Ұлы Соғыс, үшінші, сіз барлық моральдық, өлімнен бас тартасыз

Осы пайда болған ұлы жердің үстінде маған сенетін жалғыз сенсің

Біз алыс жерде тудық (алыс)

Міне, біз қайтып ораламыз (алыс)

Біз кеткен кезде біз қайтып келдік

Бұл жай ғана басқа ұшақ болды, мен басқа жаққа қарағанымда (Алыста)

Одан да алыс (алыс)

Әрбір жара бір сәтте жазылмайынша

Содан кейін біз күресіп жатқан пайдасыз соғыс аяқталады

Ханшайым, сен балшықтан бекініс жасайсың

Менің шексіз мұңды жүрегімді бақылаңыз

Біз құрбан болдық, жанжал толастамайды

Ең қорқынышты қару жеңді, өйткені оның ерекшелігі жоқ

Бетон, оның орнына бетон

Жібектен, Мен сенің мәніңді жиі сезінемін

Шөлдедім, мына ой соғысында көзге көрінбейтін қаруға жем болдық

Құмдағы іздер, екі үтір арасындағы өмір, оларды көргің келе ме?

Біздің көзіміз жұлдыздар үшін тым кішкентай

Дегенмен жеке бөлшектер үшін тамаша

Жүр, не көргің келеді?

Біз жасушалардағы дән сияқтымыз

Қабықтарға жабылған, олар қазірдің өзінде інжу-маржан деп алданған

Сирек, алыс өмірлер, нақты уақыттағы ағын (Нақты уақыттағы ағын)

Біз алыс жерде тудық (алыс)

Міне, біз қайтып ораламыз (алыс)

Біз кеткен кезде біз қайтып келдік

Бұл жай ғана басқа ұшақ болды, мен басқа жаққа қарағанымда (Алыста)

Одан да алыс (алыс)

Бидай алқабында жел соғып тұрмыз

Енді менің әнімді естіп, бір ырғақ пен екіншісінің арасында

Бұл уақыт екенін білесіз

Дәл осы сәтте

Біз тығыз байланыста болатын соңғы оқиға

Бұл арада қандай аспект аз ғана жетіспейді

Көресің, кім мені жынды деп айтса, жынды болды

Ал саған әдемі екеніңді айту – бұл жай ғана мақтау

Бірақ бір сәтте бұл тамаша деп айтты

Көзім сөніп қалды, сенің орамалың қолымда

Алдымен жанасуым, содан кейін иіс сезуім өшеді, содан кейін баяу алыстап кетемін

Біз шалғайда туылғанбыз

Мен басқа жаққа қараған кезде (алысқа)

Одан да алыс (алыс)

Әрбір жара бір сәтте жазылмайынша

Содан кейін біз күресіп жатқан пайдасыз соғыс аяқталады

Міне, бұл Ұлы соғыс, ол орасан зор, онда бар деп айту, жоқ деу, маргиналды

Ішіңізде Ұлы соғыс болған кезде, бұл үлкен, ең үлкен соғыс болуы мүмкін

елестету

Бұл сіздің Ұлы Соғыс, үшінші, сіз барлық моральдық, өлімнен бас тартасыз

Осы пайда болған ұлы жердің үстінде маған сенетін жалғыз сенсің

Біз шалғайда туылғанбыз