Il meglio di me - Claver Gold, Rancore

Ritorna in ballo la mia malattia, bella mia

Il vento ci ha spazzato via

Noi che scappavamo lungo strade di periferia

Chiamala canzone, oppure storia, chiamala poesia

Perdo fiato a 100 bpm di tachicardia

Attacchi di panico, malinconia

Tiro giù le tapparelle e metto al minimo la suoneria

Danzo sopra un ago, crisi di agorafobia

Per guardarmi veramente dentro servirebbe un’autopsia

Mama, cambia la trama

Ricoprimi di nuovo sotto frasi di lana

Il freddo entrava in casa come sbirri in borghese

Le mie mani eran tese verso la tua sottana

Alle sette del mattino sbocco il vino delle venti e accuso pugnalate

Puttanate, soffermate, serenase, serenate

Io non mi sentivo più a mio agio ed arrivò l’estate

Ora che la vita ci ha tradito dimmi come state

Ora che la vita ci ha tradito dimmi come state

Ora che la vita ci ha tradito dimmi come posso fare a dare il meglio di me

Sono rimasto solo in casa a domandarmi perché

Siamo arrivati sopra al cielo e il paradiso dov'è?

Il suo sorriso non c'è, il paradiso dov'è?

E dimmi come posso fare a dare il meglio di me

Sono rimasto solo in casa a domandarmi perché

Sono tornato nell’inferno per sapere com'è

La vita senza di te, lo vuoi sapere com'è?

A volte penso, dovrei dare solo il peggio di me

Ma qui, peggio di così non c'è più un cazzo di niente

Ci siamo già mandati a fare in culo ognuno per sé

In verità ero già sboccato, si ma ora che ho sbroccato totalmente

Vorrei dare meno impegno cerebrale nei testi

Essere il primo a dire che gli sta sul cazzo chi fa il saggio

Dando più spazio a qualche parolaccia in questi versi

Avremo l’illusione poi di esprimere meglio il disagio

Parlare come a vuoto, questa lingua è ormai una vipera

Ma ti incontrassi in giro giuro in gola avrei un nodo

Dirtelo con una foto, piangere nel condividerla

Perché non condivido neanche il farsi le foto

E nulla porta nostalgia più dei luoghi

Di un ricordo che ti parla, ogni fotogramma sembra un dejà-vù

E nulla porta ipocrisia più della poesia

Che appena dici di farla già non la stai facendo più

Io non vedo che la pista è facile

La guardo, c'è una gara intensa ed una fretta che imperversa

E nella corsa che i pensieri fanno verso il traguardo

Non c'è niente da fare, resti sempre in testa

In testa.

non c'è niente da fare

Ora che la vita ci ha tradito dimmi come posso fare a dare il meglio di me

Sono rimasto solo in casa a domandarmi perché

Siamo arrivati sopra al cielo e il paradiso dov'è?

Il suo sorriso non c'è, il paradiso dov'è?

E dimmi come posso fare a dare il meglio di me

Sono rimasto solo in casa a domandarmi perché

Sono tornato nell’inferno per sapere com'è

La vita senza di te, lo vuoi sapere com'è?

Com'è?

Com'è?

Il nonno ci raccontava spesso la storia di suo fratello

Non era arrabbiato con lui, non più perlomeno, visti gli anni passati

Suo fratello lo ha abbandonato nel momento in cui

Lui e sua madre ne avevano più bisogno

Non mi ha mai detto perché

Ma io sapevo che non era mai a casa perché girava il mondo per lavoro

Quello che mi ha detto, però

È che ciò che affrontiamo ci mette davanti ad una scelta

E sono le nostre scelte, giuste o sbagliate che siano, a fare di noi ciò che

siamo

Abbiamo tutti la possibilità di fare la scelta giusta

E lui ha scelto la parte migliore di sè

Ауруым қайтты, сұлуым

Жел бізді ұшырды

Біз қала маңындағы көшелермен қашатынбыз

Оны ән де, әңгіме де, поэзия де

Минутына 100 рет тахикардия кезінде тынысым жоғалады

Дүрбелең шабуылдары, меланхолия

Мен ысырмаларды тартып, қоңырау дыбысын минимумға қоямын

Мен инеде билеймін, агорафобия дағдарысы

Ішіне шынымен қарау үшін, аутопсия қажет болады

Мама, сюжетті өзгертіңіз

Мені тағы да жүнді сөз тіркестерінің астына жабыңыз

Суық үйге қарапайым киім киген полицейлер сияқты кірді

Сенің етегіңе қолым созылды

Таңертеңгі жетіде мен жиырманың шарабын шығарып, пышақтауды айыптаймын

Путтанат, созылу, сереназа, серенада

Енді өзімді еркін сезінбей, жаз келді

Енді өмір бізге опасыздық жасады, халіңді айт

Енді өмір бізге опасыздық жасады, халіңді айт

Енді өмір бізге опасыздық жасады, айтыңызшы, мен қолымнан келгенді қалай істей аламын

Неге екен деп үйде жалғыз қалдым

Біз аспаннан жоғары көтерілдік және аспан қайда?

Оның күлкісі жоқ, жұмақ қайда?

Ал маған қолымнан келгеннің бәрін қалай жасауға болатынын айт

Неге екен деп үйде жалғыз қалдым

Мен оның қандай екенін білу үшін тозаққа қайта бардым

Сенсіз өмір, оның қалай екенін білгің келе ме?

Кейде ойлаймын, мен өзімнің ең жаманымды ғана беруім керек

Бірақ бұл жерде, одан да сорақысы, ештеңе қалмады

Біз өзіміз үшін бір-бірімізді ұрып-соғуға бардық

Шындығында, мен бұрыннан ренжіген едім, иә, бірақ қазір мен мүлдем бас тарттым

Мен ән мәтіндерінде аз күш жұмсағым келеді

Кім эссе жасаса, оның әтешінде екенін бірінші айт

Осы өлеңдердегі кейбір жаман сөздерге көбірек орын беру

Сонда бізде ыңғайсыздықты жақсырақ білдіретін елес пайда болады

Бос деп айтсақ, бұл тіл енді жыланға айналды

Бірақ мен сені айналамда кездестіремін, тамағымда бір түйір болады деп ант етемін

Өзіңізге фотомен айтыңыз, оны бөліскен кезде жылаңыз

Өйткені суретке түсуге де келіспеймін

Ал ностальгияны орындардан артық ештеңе әкелмейді

Сізбен сөйлесетін естеліктің әрбір кадры дежа-вуға ұқсайды

Ал екіжүзділікті поэзиядан артық ештеңе әкелмейді

Сіз мұны істеп жатырмын деп айтқан кезде, сіз оны енді жасамайсыз

Мен жолдың оңай екенін көрмеймін

Қарап отырсам, қызу бәсеке мен қызу қарқын бар

Ал ойлар мәре сызығына қарай жасайтын жарыста

Істейтін ештеңе жоқ, әрқашан жадыңызда жүресіз

Алда.

істейтін ештеңе жоқ

Енді өмір бізге опасыздық жасады, айтыңызшы, мен қолымнан келгенді қалай істей аламын

Неге екен деп үйде жалғыз қалдым

Біз аспаннан жоғары көтерілдік және аспан қайда?

Оның күлкісі жоқ, жұмақ қайда?

Ал маған қолымнан келгеннің бәрін қалай жасауға болатынын айт

Неге екен деп үйде жалғыз қалдым

Мен оның қандай екенін білу үшін тозаққа қайта бардым

Сенсіз өмір, оның қалай екенін білгің келе ме?

Сияқты?

Сияқты?

Атамыз ағасының әңгімесін бізге жиі айтатын

Өткен жылдарды ескерсек, ол оған ренжіген жоқ

Ағасы оны сол сәтте тастап кетті

Бұл оған және анасына өте қажет болды

Ол маған неге екенін ешқашан айтқан емес

Бірақ мен оның ешқашан үйде болмағанын білдім, өйткені ол жұмыс үшін әлемді аралады

Дегенмен ол маған не айтты

Біздің бетпе-бет келген нәрсе бізге таңдау береді

Біздің таңдауымыз, дұрыс немесе бұрыс, бізді не етеді

болып табылады

Бізде дұрыс таңдау жасауға мүмкіндігіміз бар

Және ол өзінің ең жақсы жерін таңдады