L'Albatro - Marracash, Dargen D'Amico, Rancore

E debba fingere e vivere come un uomo

Io lo so perché è successo a me, anni or sono

Durante un volo troppo radente, troppo curioso

Inizialmente, fra, ho amato l’umanità

Sempre tesa tra ciò che si fa e non si fa

All’improvviso chiedersi «e se fosse tutto qua?»

Avrei ucciso, credimi, per una dose di novità

Da quassù le gru fanno il lifting alla città

Nascondono l’età, ma riescono per metà

C'è elettricità nel cielo, milioni di affari umani

Blu come un monitor, banchi di nuvole e di dati

E sulla terra deridono gli albatri e i liberi arbitrii

Già dagli albori nei primi canti e nei primi miti

Potrei allenarmi per migliorarmi

Voglio alienarmi, voglio ignorarvi

Senza calarsi non c'è catarsi

Siamo mortali, ma siamo caparbi

E vado su, lontano dall’eco dei miei rimpianti

E le città da qua sembrano piccoli cancri

Sulla terra sono solo come un cane, ma posso volare

E, poi, migliaia di braccia protese su cui atterrare

Su, sempre più su

Perché non arriva quel dolore quassù

Volo oltre i confini come un albatro

Volo oltre i confini come un albatro

Giù, so che laggiù

I fatti della vita si ripetono in loop

Volo oltre i confini come un albatro

Volo oltre i confini come un albatro

Ascolta, non sono qui per farmi giudicare da Klaus Davi

Farmi vestire su misura sfruttando gli schiavi

Farmi imboccare o rimboccare da moldave

Io sono qui per praticarti ciò che sognavi

Arrivo sulla terra piatta senza promozione

Per un vizio nella planata o una deviazione

Non è che snobbi l’arbitro né la scena

Ma per l’albatro l’atterraggio è sempre un problema

Ottantacinque chili di carne, cuore di latta

Rivalutato, in volo trovo la mia scienza esatta

Questa musica infiltrata, americana, come Gladio

Non ne parli se non l’hai mai fatto chistu, come Claudio

Questa musica è poesia perché ci scappa il morto

Che poi alla fine sono io per la fame che porto

L’albatro s’abbassa, la fame passa e non mangio più

Pianto tutto, il male passa e all’alba non piango più

Ottiche cinematografiche e pose fasulle

Ci stan strappando i meglio anni e le meglio fanciulle

Ma se moriamo non sarà invano, sarà in volo

Sul divano, mi torna la fame e ti divoro

Su, sempre più su

Perché non arriva quel dolore quassù

Volo oltre i confini come un albatro

Volo oltre i confini come un albatro

Giù, so che laggiù

I fatti della vita si ripetono in loop

Volo oltre i confini come un albatro

Volo oltre i confini come un albatro

Se queste ali saranno come due remi, remando controcorrente

Precipito perché un vento incoerente cambia il livello

Chi spinge verso l’oceano, chi resta nel suo torrente

Chi ha fatto un biglietto aereo, chi parte con il cervello

E se hai coraggio apri gli occhi adagio quando ti infrangi

Qui è un macello, qui c'è un buio lancinante e ti lanci

Qui c'è un acqua allucinante, pioggia, pisci o piangi

Stanotte gli angeli daranno i calci

E se la libertà porta fuori, tu ci incarceri nei paraggi

Ci imprigioni come piccioni, viaggiatori senza messaggi

Quando il sole sta taciturno, quando ruzzola coi suoi raggi

Ma che lusso il cielo notturno quando è bussola dei miei viaggi

Ora le stelle vanno a slalom, tutti attenti, tutti agitati

Tanto che ho imparato a volare e sono sempre tutti girati

Prima toglierai con un camion le foglie secche dagli isolati

Dopo si sta come d’autunno sopra quegli alberi quei soldati

E gli equipaggi del pacifico lo dicono già da un’era

Che chi regna incontrastato in cielo, in terra non si rivela

E per un albatro se il vento tira ai lati è già primavera

Perché sull’albero della nave è già fiorita la prima vela

Su, sempre più su

Perché non arriva quel dolore quassù

Volo oltre i confini come un albatro

Volo oltre i confini come un albatro

Giù, so che laggiù

I fatti della vita si ripetono in loop

Volo oltre i confini come un albatro

Volo oltre i confini come un albatro

Және адам сияқты болып, өмір сүру керек

Мен білемін, өйткені бұл менің басымнан бірнеше жыл бұрын болған

Тым төмен, тым қызық ұшу кезінде

Басында, аға, мен адамдықты жақсы көретінмін

Әрқашан орындалған мен жасалмағанның арасында шиеленіс

Кенеттен "бәрі осы болса ше?"

Мен жаңалық үшін өлтірер едім, маған сеніңіз

Осы жерден крандар қалаға бет бұрады

Олар жасын жасырады, бірақ олар жартылай табысты

Аспанда электр, миллиондаған адам істері бар

Монитор сияқты көк, бұлттар мен деректер банктері

Ал жер бетінде олар альбатростарды және ерік-жігерді келеке етеді

Таң атқаннан бастап алғашқы әндер мен алғашқы мифтерде

Мен өзімді жетілдіру үшін жаттыға аламын

Мен өзімді бөтен еткім келеді, мен сені елеусіз қалдырғым келеді

Төмен түсусіз катарсис болмайды

Біз өлеміз, бірақ біз қыңырмыз

Ал мен болсам, өкінішімнің жаңғырығынан алыстап барамын

Ал мұндағы қалалар кішкентай ісікке ұқсайды

Мен жер бетінде ит сияқты жалғызбын, бірақ мен ұша аламын

Содан кейін, қонуға мыңдаған қол созылды

Жоғары, жоғары және жоғары

Неліктен бұл ауырсыну осында болмайды

Мен альбатрос сияқты шекарадан ұшамын

Мен альбатрос сияқты шекарадан ұшамын

Төмен, мен сонда білемін

Өмір фактілері бір-бірін қайталайды

Мен альбатрос сияқты шекарадан ұшамын

Мен альбатрос сияқты шекарадан ұшамын

Қараңызшы, мен мұнда Клаус Дэвиді соттау үшін келген жоқпын

Мені құлдарды қанау арқылы өлшеу үшін киіндір

Маған молдаванмен тамақтандыруға рұқсат етіңіз

Мен сіз армандаған нәрсені жүзеге асыру үшін келдім

Мен жалпақ жерге ешқандай жарнамасыз келемін

Сырғу ақауы немесе ауытқу үшін

Мен төрешіні немесе сахнаны ренжіткенім емес

Бірақ альбатрос үшін қону әрқашан қиындық тудырады

Сексен бес келі ет, қалайы жүрегі

Қайта бағалады, ұшуда мен өзімнің нақты ғылымымды табамын

Бұл Гладио сияқты американдық музыкаға еніп кетті

Егер сіз Клаудио сияқты chistu жасамаған болсаңыз, бұл туралы айтпаңыз

Бұл музыка поэзия, өйткені өлгендер бізден қашады

Ақыр соңында, мен әкелген аштық үшін менмін

Альбатрос басылады, аштық өтеді, мен енді тамақ ішпеймін

Мен бәрін жылаймын, зұлымдық өтеді, таң ата мен енді жыламаймын

Кинематографиялық оптика және жалған позалар

Ең жақсы жылдар мен ең жақсы қыздар бізден алып жатыр

Бірақ өлсек, ол бекер емес, ұшады

Диванда аштығым қайтады, мен сені жеп қоямын

Жоғары, жоғары және жоғары

Неліктен бұл ауырсыну осында болмайды

Мен альбатрос сияқты шекарадан ұшамын

Мен альбатрос сияқты шекарадан ұшамын

Төмен, мен сонда білемін

Өмір фактілері бір-бірін қайталайды

Мен альбатрос сияқты шекарадан ұшамын

Мен альбатрос сияқты шекарадан ұшамын

Бұл қанаттар екі ескек сияқты болса, ағысқа қарсы ескек

Мен апатқа ұшырадым, себебі біркелкі емес жел деңгейді өзгертеді

Кім мұхитқа қарай итереді, кім оның ағынында қалады

Ұшақ билетін кім жасады, кім миымен кетеді

Ал батыл болсаң, сынғанда көзіңді жай аш

Міне, қасапхана, мына жерде жан төзгісіз қараңғылық орнап, өзіңді лақтырып кетесің

Мұнда галлюцинацияланған су, жаңбыр, сілеу немесе жылау

Бүгін түнде періштелер тепкілейді

Ал егер бостандық әкелсе, бізді түрмеге жабасыз

Бізді көгершіндей, хабарсыз саяхатшылардай түрмеге түсіресің

Күн үнсіз тұрғанда, Сәулесімен төбелескенде

Бірақ түнгі аспан менің саяхаттарымның компасы болған кезде қандай сән-салтанат

Енді жұлдыздар слаломға барады, бәрі мұқият, бәрі қобалжыды

Ұшуды үйренгенім сонша, олардың барлығын үнемі атып тастайды

Алдымен сіз құрғақ жапырақтарды блоктардан тасисыз

Артынша әлгі сарбаздар күздегідей сол ағаштардың үстінде тұрады

Ал Тынық мұхиты экипаждары мұны бір дәуірден бері айтып келеді

Кімде-кім көкте даусыз билік етсе, жер бетінде өзін көрсетпейді

Ал альбатрос үшін жел екі жаққа соқса, қазірдің өзінде көктем

Өйткені кеменің діңгегінде алғашқы желкен гүлдеп үлгерді

Жоғары, жоғары және жоғары

Неліктен бұл ауырсыну осында болмайды

Мен альбатрос сияқты шекарадан ұшамын

Мен альбатрос сияқты шекарадан ұшамын

Төмен, мен сонда білемін

Өмір фактілері бір-бірін қайталайды

Мен альбатрос сияқты шекарадан ұшамын

Мен альбатрос сияқты шекарадан ұшамын