Dzejnieks - Harijs Spanovskis, Раймонд Паулс

Pa Brīvības bulvāri straujo

Reiz apgarots jauneklis gāja

Trīs meitenes nāca tam pretim

Tas viņas tūlīt uzrunāja

Viņš sacīja, esmu kāds dzejnieks

Un meitenes zināja Čaku

Bet tālāk tie aizgāja kopā

Pa iemīto brīvības taku

Pa Brīvības bulvāri straujo

Iet dzejnieks ar meitenēm trijām

Un skaudīgi noskatās veči

Mēs arī reiz jaunāki bijām

Tā nemanot pagāja gadi

Kā bezgala priecīga diena

Un pamodies dzejnieks no rīta

Vairs neredz sev blakus neviena

Uz galda stāv glāze un foto

Kur meitenes smaidīgām sejām

Trīs večiņas aiziet gar logu

Uz pēdējās vasaras dejām

Бостандық бульварының бойында

Бірде бір жас жігіт кетіп қалды

Оның алдынан үш қыз шықты

Бұл оларға бірден ұнады

Ол менің ақын екенімді айтты

Ал қыздар Чакты таниды

Бірақ олар бірге жүрді

Бостандық жолында

Бостандық бульварының бойында

Үш қызбен ақынға барыңыз

Ал қарттар қызғанышпен қарайды

Біз бір кездері жас едік

Арада байқамай жылдар өтті

Қандай шексіз бақытты күн

Ал ақын таңмен оянды

Енді сені ешкім көрмейді

Үстел үстінде стақан мен фотосурет бар

Қыздардың жүздері күлетін жерде

Терезенің жанынан үш қария келе жатыр

Өткен жазғы билер үшін