Falk und Nachtigall - Puhdys

In ihrem Korb aus kaltem Stahl

Sitzt eine kleine Nachtigall

Befreien, befreien, befreien soll man sie

Denn sie sah blauen Himmel noch nie von nah

Und war, war noch niemals da und den Wald

Wie er grünt und wird niemals alt

Und doch doch er hat sie bald

Warte Du kleine Nachtigall!

Ich öffne Deinen Korb aus Stahl

Befreien, befreien, befreien wird ich Dich

Und sie flog hoch in die Luft und sang

Und es war war auch wie: Hab Dank

Hoch im Blau sah ich sie, wie sie flog

Sehr genau, ich sah sie genau

Dann fiel ein Falk auf sie herab

Und ihr Gesang brach plötzlich ab

Befreien, befreien, befreien wollt ich sie

Doch sie sah Falken nie von nah

Und er war er war plötzlich da

Hoch im Blau trafen seine Krallen

Die Nachtigall.

Ich sah es genau

Оның суық қару қоржынында

Кішкентай бұлбұл отыр

Оларды босату, босату, босату керек

Өйткені ол ешқашан көк аспанды жақыннан көрмеген

Және болды, ешқашан болған емес және орман

Ол қалай жасылға айналады және ешқашан қартаймайды

Бірақ ол көп ұзамай оларға ие болды

Күтіңіз кішкентай бұлбұл!

Мен сенің болат себетіңді ашамын

Еркін, еркін, азат Мен сені босатамын

Ал ол ауада ұшып, ән айтты

Және ол сондай-ақ болды: Рахмет

Көкте мен оның ұшып бара жатқанын көрдім

Өте дәл, мен оларды анық көрдім

Сол кезде олардың үстіне сұңқар ұшып кетті

Ал оның ән айтуы кенет тоқтады

Мен оны босатқым келді, босатқым келді

Бірақ ол сұңқарларды жақыннан көрмеген

Және ол кенеттен сонда болды

Биік көкте оның тырнақтары түйісті

Бұлбұл.

Мен оны анық көрдім