Старые тайны - Птаха

Я помню тот клён что рос под моим домом

Помню угарали как т*ари вечно у битого трона

Убитые шмалью в убитых подъездах старого центра,

Птаха вернулся ради этого текста…

В глазах были вспышки воспоминания,

Я вспоминал старых друзей, наши старые тайны

Старых людей, что жили здесь по комуналкам

Я улыбался видя тех соседей что остались

Я будто во времени Сталкер слышу те голоса

Детские крики, соль пожирает глаза.

Этот битос ещё мажет меня по подъезду

Я понимаю, догоняет вторая звезда.

В руках холодный Тай-чи чтоб без влаги не сдохнуть

В кармане ручка с блокнотом, что бы всё мне запомнить

Я трогаю стены, легко закрывая глаза

Молча стоя Птаха вспоминает имена

Их было раньше семь, теперь уже стало десять

Они стали лишь прахом теперь их имена носит ветер

Не надо обещать если бросить не можешь,

Иначе ты своё имя запачкаешь ложью.

Припев:

Не надо дуть, если дуть не надо много болтать

Не надо влазить в качели чтоб потом не съезжать.

Не надо дуть, если дуть не надо много болтать

Не надо влазить в качели чтоб потом не съезжать.

Не надо дуть, если дуть не надо много болтать

Не надо влазить в качели чтоб потом не съезжать.

Не надо дуть, если дуть не надо много болтать

Не надо влазить в качели чтоб потом не съезжать.

Я быстро вышел из падика, загребая ногами

Я побежал до старой школы, воспоминания

Меня глушили вспышки в глазах голоса

Места где начаналась дорога моя.

Детство, юность, обида, радость, скорбь

Утрата друга душит первая боль,

Ещё мажет как с*ку этот диссок,

Мокрые руки, давление, долбит висок

Чай уже не спасает, надо что-то покрепче

Чеки, пару плюх ну и конечно же рэпчик

Все побросали, а я вот опять у начал

Меня лично прёт луна по ночам.

Сигареты Parliament Extra Light,

Я типо себя н**бал, Птаха так начал бросать,

Но этот самообман меня не тревожит

Капюшон на лицо, прячу глаза от прохожих, е-е-е-е.

Менің үйімнің астында өскен үйеңкі есімде

Олардың сынған тағында мәңгілікке өлгені есімде

Ескі орталықтың өлі кіреберісінде Schmal өлтірді,

Бұл мәтін үшін құс қайтып келді...

Көздерде естелік жарқырау болды,

Ескі достар, ескі сырларымыз есіме түсті

Мұнда коммуналдық пәтерлерде тұратын қарттар

Мен сол қалған көршілерді көргенде күлдім

Мен бұл дауыстарды Сталкер уақытында естігендеймін

Балалардың айқайы, тұз көзді жұтады.

Бұл битос мені әлі күнге дейін подъезде жағады

Түсінемін, екінші жұлдыз қуып келеді.

Ылғалсыз өлмеу үшін суық Тай чидің қолында

Қалтамда дәптері бар қалам бар, бәрін есімде сақтаймын

Мен қабырғаларды ұстаймын, көзімді оңай жұмамын

Үнсіз тұрған Құс есімдерін есіне түсіреді

Бұрын жеті болған, қазір онға жетті

Олар шаң-тозаңға айналды, енді атын жел алып жүр

Егер сіз бас тарта алмасаңыз, сізге уәде берудің қажеті жоқ,

Әйтпесе, өтірікпен атыңды дақтайсың.

Хор:

Көп сөйлеудің қажеті болмаса, үрлеудің қажеті жоқ

Кейін қозғалмау үшін әткеншекке түсудің қажеті жоқ.

Көп сөйлеудің қажеті болмаса, үрлеудің қажеті жоқ

Кейін қозғалмау үшін әткеншекке түсудің қажеті жоқ.

Көп сөйлеудің қажеті болмаса, үрлеудің қажеті жоқ

Кейін қозғалмау үшін әткеншекке түсудің қажеті жоқ.

Көп сөйлеудің қажеті болмаса, үрлеудің қажеті жоқ

Кейін қозғалмау үшін әткеншекке түсудің қажеті жоқ.

Аяғымды тырмалап падиктен тез шықтым

Ескі мектепке, естеліктерге жүгірдім

Дауыстардың көзіндегі жыпылықтаулар мені тұншықтырды

Менің саяхатым басталған жер.

Балалық, жастық, реніш, қуаныш, қайғы

Досыңнан айырылу бірінші азапты басады,

Бұл дисс әлі күнге дейін қаншық сияқты

Ылғал қолдар, қысым, храмды соғу

Шай енді үнемдемейді, сізге күштірек нәрсе керек

Тексерулер, бірнеше шашырау және, әрине, рэпер

Барлығы тастады, міне, мен қайтадан басындамын

Өз басым ай түнде мені асығады.

Қосымша жеңіл темекі парламенті,

Мен өзімді ренжіттім, Құс осылай кете бастады,

Бірақ бұл өзімді алдау мені алаңдатпайды

Бетімде капюшон, Мен өтіп бара жатқандардан көзімді жасырамын, e-e-e-e.