Не забуду - Птаха

Иногда мне кажется, что я плачу,

Но это всего лишь дождь.

Не забуду никогда твоих фраз.

Не забуду никогда твоих глаз.

Не забуду никогда седины.

Помню отец мой.

Слабину не перед кем не давать.

Свята в этом мире только лишь мать.

Не забуду никогда твой наказ.

Помню отец мой.

Отец с мамой жили лет восемнадцать.

Ушел он к другой, мне было вроде пятнадцать.

У него там семья, Наташка дочурка.

А мама на депресе, по всей хате окурки.

Я убегал очень часто, чтобы слезы не видеть.

Потом спустя время стал отца ненавидеть.

Крича в телефон, даже драться пытался.

А днём по подъездам с Серегой дымом питался.

Мать похудела, сидела все чаще на окнах.

Я осел дома, а то малоли щелкнет.

Он если вдруг отзвонил, они только ругались.

Видать я в отца весь пошел — глухой скандалист.

Мораль умерает, когда умерает любовь.

Кстати ее зовут Люда, нормальная тетка.

В последнем разговоре с отцом сказал, что гордится,

И дав мне картошку, налил мне полную стопку.

Не забуду никогда твоих фраз.

Не забуду никогда твоих глаз.

Не забуду никогда седины.

Помню отец мой.

Слабину не перед кем не давать.

Свята в этом мире только лишь мать.

Не забуду никогда твой наказ.

Помню отец мой.

Мы вспоминали те дни, когда купили мне велик.

Как я учился кататься, с него падая часто.

Как я поджег что-то в школе, исправлял свой дневник.

Видать тогда пришла любовь от всех шифроваться.

Он смеялся в тот день, как не смеялся ни разу.

А потом резко сказал, сына рак не зараза.

Я думал он гонит, но чуть не заплакал.

А он мне грубо сказал, силен кто в горе не плачет.

Уже два года прошло, как его вдруг не стало.

Но смотря на Николь, я о нем вспоминаю.

Я его ненавидя видать сильно любил.

И так же как мама взял и просто простил.

Так сложилось в природе, что предки уходят.

Я вот отца потерял с утра прям на восходе.

Написал все пиз**то под этим раскладом,

Не успел попрощаться, но видать так и надо.

Не забуду никогда твоих фраз.

Не забуду никогда твоих глаз.

Не забуду никогда седины.

Помню отец мой.

Слабину не перед кем не давать.

Свята в этом мире только лишь мать.

Не забуду никогда твой наказ.

Помню отец мой.

Не забуду никогда твоих фраз.

Не забуду никогда твоих глаз.

Не забуду никогда седины.

Помню отец мой.

Слабину не перед кем не давать.

Свята в этом мире только лишь мать.

Не забуду никогда твой наказ.

Помню отец мой.

Иногда мне кажется, что льет дождь,

Но это всего лишь слезы.

Кейде мен жылап жатқандай боламын

Бірақ бұл жай ғана жаңбыр.

Мен сіздің сөйлемдеріңізді ешқашан ұмытпаймын.

Мен сенің көздеріңді ешқашан ұмытпаймын.

Мен ағарған шашты ешқашан ұмытпаймын.

Әкем есімде.

Ешкімнің алдында тоқмейілсу жоқ.

Бұл дүниеде тек ана ғана қасиетті.

Мен сенің бұйрығыңды ешқашан ұмытпаймын.

Әкем есімде.

Әкем мен шешем он сегіз жыл өмір сүрді.

Ол басқасына кетті, мен он беске таяп қалдым.

Онда оның отбасы бар, Наташаның қызы.

Ал анам мұңаяды, саятшылықтың бәрі темекі тұқылы.

Көз жасымды көрмеу үшін жиі қашатынмын.

Содан кейін біраз уақыттан кейін ол әкесін жек көре бастады.

Телефонға айқайлап, тіпті төбелеспек те болды.

Ал күндіз мен Серёгамен бірге подъездердің бойында түтін жедім.

Анам салмағын жоғалтты, терезелерде жиі отырды.

Үйге жайғастым, әйтпесе кішкентайлар шертеді.

Кенеттен қайта қоңырау шалса, олар тек қарғыс айтты.

Мен саңырау төбелесші әкеммен бірге барған сияқтымын.

Махаббат өлсе, адамгершілік өледі.

Айтпақшы, оның есімі Люда, кәдімгі апай.

Әкесімен соңғы сұхбатында мақтаныш сезімін білдірді,

Ал маған картоп беріп, ол маған толық үйінді құйып берді.

Мен сіздің сөйлемдеріңізді ешқашан ұмытпаймын.

Мен сенің көздеріңді ешқашан ұмытпаймын.

Мен ағарған шашты ешқашан ұмытпаймын.

Әкем есімде.

Ешкімнің алдында тоқмейілсу жоқ.

Бұл дүниеде тек ана ғана қасиетті.

Мен сенің бұйрығыңды ешқашан ұмытпаймын.

Әкем есімде.

Маған велосипед сатып алған күндерді еске түсірдік.

Мен мінуді қалай үйрендім, одан жиі құладым.

Мектепте бір нәрсені қалай өртеп жібердім, күнделігімді түзеттім.

Содан кейін махаббат шифрлану үшін барлығынан келген сияқты.

Ол сол күні бұрын күлмегендей күлді.

Сосын қатты айтты, ұлының ісігі инфекция емес.

Мен оны айдап келе жатыр деп ойладым, бірақ жылай жаздадым.

Ал ол маған дөрекі айтты, қайғыға кім күшті жылмайды.

Кенет өмірден озғанына екі жыл болды.

Бірақ Никольге қарап, мен оны есіме аламын.

Мен оны жек көрдім, оны қатты жақсы көретінмін.

Анам қабылдап, кешіргендей.

Табиғатта ата-бабалардың кеткені солай болды.

Мен әкемнен таң атысымен айырылдым.

Осы сценарий бойынша барлық пиз ** бірдеңе жазды,

Менің қоштасуға уақытым болмады, бірақ солай болуы керек сияқты.

Мен сіздің сөйлемдеріңізді ешқашан ұмытпаймын.

Мен сенің көздеріңді ешқашан ұмытпаймын.

Мен ағарған шашты ешқашан ұмытпаймын.

Әкем есімде.

Ешкімнің алдында тоқмейілсу жоқ.

Бұл дүниеде тек ана ғана қасиетті.

Мен сенің бұйрығыңды ешқашан ұмытпаймын.

Әкем есімде.

Мен сіздің сөйлемдеріңізді ешқашан ұмытпаймын.

Мен сенің көздеріңді ешқашан ұмытпаймын.

Мен ағарған шашты ешқашан ұмытпаймын.

Әкем есімде.

Ешкімнің алдында тоқмейілсу жоқ.

Бұл дүниеде тек ана ғана қасиетті.

Мен сенің бұйрығыңды ешқашан ұмытпаймын.

Әкем есімде.

Кейде мен жаңбыр жауып тұрғандай сезінемін

Бірақ бұл жай көз жас.