Это не больно - Птаха

Пока на улице нет бога — я живу,

Дышу отравой, ночами плохо сплю.

Пока его нет я смотрю что происходит по хатам,

Вспоминая крики жёлтых людей в убитых палатах.

Пока ангелы спят в райских чащах,

Во снах меня зовут те кто ушёл, всё чаще и чаще.

Пока демоны бродят в сумерках дня,

Люди гибнут как мухи, убивая себя.

За семью замками на зверя с семью рогами,

Кто-то плавит ложку в ней семь точек воды и светло бежевый камень.

Материнское молоко жёлто-зеленого цвета.

Свёдённые скулы, стук колёс как музыка ветра.

Куски памяти прошлой ночи,

Жизнь это лицо чёрной кошки.

Лица с экрана строят гримасы,

Демонов к власти, демонов класть и?

Пока ангелы спят, а бог не пришёл,

Шоу будет работать, это адское шоу.

Это адское шоу

Не бойся, это не больно,

С одного раза ведь не привыкнешь — это прикольно.

Да не дёргайся ты, ты мне мешаешь,

Да не ссы, не откинешься, я в этом шарю.

Ну да, бухаю,

Сигарет курю по пачке в день, да дурь шмаляю.

Тут на районе прямо вырубаю, слышь,

А прикольно с этой темой, тебя я вижу, накрывает.

Но чего-то там в себя колоть у меня очко играет,

С детства я боюсь этих уколов, хуй знает.

Да и вообще сторонился по жизняк этих приколов,

Но тебе по ходу круто, летаешь будто.

А ж зрачки зашли за веки и дрожат,

А, бля, ты даже этому как посмотрю не хуёво рад.

Что ж за кайф такой?

Я видел во дворе пацан под этим,

Босиком по снегу бегал.

Думал, что за люди, человеки?

Да я не ссу, подмораживает как-то, хоть на кайф,

Я падок как осенний лист на мостовую Арбата.

Слушай, а правда, прям прикольно, что пиздец,

А то вон парни там блюют уже и чешутся как звери.

Когда такие мастера, уже не знаю,

Становиться ли мне подмастерьем?

Не бойся, это не больно,

С одного раза ведь не привыкнешь — это прикольно.

Да не дёргайся ты, ты мне мешаешь,

Да не ссы, не откинешься, я в этом шарю.

Көшеде құдай жоқ болса да - мен өмір сүремін,

Мен умен дем аламын, түнде нашар ұйықтаймын.

Ол кеткенде мен саятшылықта не болып жатқанын бақылап отырамын,

Кісі өлтірілген палаталардағы сары адамдардың айқайы еске түседі.

Періштелер көктегі тоғайларда ұйықтап жатқанда,

Түсімде кеткендер жиі хабарласады.

Жындар күннің ымыртында жүргенде

Адамдар шыбын сияқты өліп, өзін-өзі өлтіруде.

Жеті мүйізді аңға жеті құлыптың артында,

Біреу оған жеті нүкте сумен және ақшыл бежевый таспен қасықты ерітеді.

Ана сүті сары-жасыл.

Тегіс жақ сүйектері, үрмелі музыкадай дөңгелектердің үні.

Өткен түннен естелік

Өмір – қара мысықтың беті.

Экрандағы бет-әлпеттер былжыратады,

Жындар билікке, жындар қоюға және?

Періштелер ұйықтап жатқанда, Құдай келмегенде,

Шоу болады, бұл тамаша шоу.

Бұл тамаша шоу

Қорықпаңыз, ауыртпайды

Ақыр соңында, сіз оған бірден үйренбейсіз - бұл керемет.

Тербелме, сен мені мазалайсың,

Иә, ренжіме, артқа қарай иланба, мен осыны ақтарып жатырмын.

Иә, мен соғып жатырмын

Мен күніне бір қорап темекі шегемін, бірақ бос қылық жасаймын.

Міне, мен оны кесіп жатқан аймақта, тыңдаңыз,

Және бұл тақырып керемет, мен сізді көріп тұрмын, ол сізді қамтиды.

Бірақ маған бірдеңе шаншып жатыр, бұл мен үшін маңызды,

Бала кезімнен қорқамын мына уколдардан, кім білсін.

Жалпы, мен бұл әзілдерден өмір бойы аулақ болдым,

Бірақ сіз жол бойында салқынсыз, сіз ұшып бара жатқандайсыз.

Ал оқушылар қабақтың артына кетіп, дірілдеп,

Ал, бля, сен бұған тіпті риза емессің.

Бұл қандай толқу?

Мен аулада мынаның астында бір баланы көрдім,

Ол жалаң аяқ қарда жүгірді.

Мен ойладым, қандай адамдар, адамдар?

Иә, мен иіспеймін, ол әйтеуір қатып қалады, тым болмаса шуыл үшін,

Арбаттың тротуарындағы күзгі жапырақтай сараңмын.

Тыңдаңыз, бұл өте керемет,

Сосын ана жақтағы жігіттер мал сияқты құсып, қышиды.

Қашан мұндай шеберлер, мен енді білмеймін

Маған шәкірт болу керек пе?

Қорықпаңыз, ауыртпайды

Ақыр соңында, сіз оған бірден үйренбейсіз - бұл керемет.

Тербелме, сен мені мазалайсың,

Иә, ренжіме, артқа қарай иланба, мен осыны ақтарып жатырмын.