Desci A Ladeira - Projota

A cada sonho que se foi, um novo sonho se formou

No coração de um homem que na vida tanto errou

Tracei a minha rota pra um caminho melhor

Abasteci o meu motor com 10 mil litros de suor

Nós vamos ser testados, façamos nossa parte

Pessoas ordinárias não calaram nossa arte

Meus ombros levarão meus erros pra onde eu for

E esses erros usarei como prova de quem tem dor

Ás vezes tento ser, melhor, maior que sou

Tropeço em meus conflitos como um drama de amor

O homem da casa tem que voltar com o sustento

Volto trazendo alimento e um sorriso cheio de calor

Eu voltei, se tava com saudade eu tô aqui, amor

Meu peito te procurava pelo retrovisor

Minha verdade, meu caminho redentor

Andei nas ruas, nessas ruas já não vejo a mesma cor

Homens, destruição taí, acordem!

Não adianta alcançarmos progresso sem a ordem

Cortaram nossas pernas, cortaram nossos braços

Não podemos deixar que também cortem nossos laços

Tem que deixar chover, tem que deixar lavar

A chuva é uma junção de «não querer» com «precisar»

O pé que usa chinelo hoje tem tênis pra calçar

Mas ainda leva o corpo pro mesmo lugar

Eu desci a ladeira pra ver o que tinha por lá e voltei

Pra poder te contar que eu sempre vou voltar

Não há lugar melhor no mundo que o nosso lugar

Nem todos tem a mesma sorte, «Ei jhow, segura aê»

Reclamando do quê?

O que cê plantou pra colher?

Também vi, meus pés cansados, sonhos devastados

Convocação, Soldados derrubados, mas tô aqui

Ei mano, acorda pra vida, resistência!

Tem um cuzão de terno rindo a cada desistência

Não é ciência, esse é o rap em ação

É foco, força, fé, coragem e coração

Os meninos tão na rua, os meninos tão de pé

Os meninos não fazem as coisas como a gente quer

Mundo louco que corrói a alma de quem ama

Pode mandar mais vilões porque isso só enriquece a trama

São Paulo, Zona Norte, Brasil, planeta Terra

Cachoeira em 86, o começo da Guerra

Minha família ora, quando eu desço pra lá

Minha família chora se eu demorar a voltar

No meu mundo, dinheiro trás comida pra minha mesa

Lá fora eu vi ele levando maldade e frieza

Cobiça por umas tiriça, loucura!

Justiça só contra nós, não é justiça, é ditadura!

Nossa postura é um homem cego sem cão guia

Lá fora o ódio incondicional te dá «bom dia»

Cada dia longe é duro suportar

Deixa a louça na pia que hoje eu memo vou lavar

Әр кеткен арманмен бірге жаңа арман қалыптасып жатты

Өмірде қаншама қателік жасаған адамның жүрегінде

Мен өз жолымды жақсырақ жолға түсірдім

Моторымды 10 мың литр термен толтырдым

Бізді сынаймыз, өз үлесімізді қосайық

Қарапайым халық өнерімізді жапқан жоқ

Қайда барсам да, менің қателіктерімді мойным алады

Бұл қателерді мен кімнің ауыратынын дәлелдеу үшін қолданатын боламын

Кейде өзімнен де жақсырақ, үлкенірек болуға тырысамын

Мен өз қақтығыстарыма махаббат драмасы ретінде сүрінемін

Үй иесі ризық-несібесімен оралуы керек

Мен тамақ алып, жылы күлімсіреп қайтамын

Қайтып келдім, сені сағындым, мұндамын, жаным

Кеудем сені іздеп тұрды артқы айнадан

Менің шындығым, менің құтқарушы жолым

Мен көшелерді араладым, бұл көшелерде мен енді бір түсті көрмеймін

Ерлер, жойылу келді, ояныңдар!

Тәртіпсіз прогреске жетудің пайдасы жоқ

Аяғымызды кесіп тастады, қолымызды кесіп тастады

Біз де олардың байланысымызды үзуіне жол бере алмаймыз

Жаңбырға рұқсат беру керек, жууға рұқсат беру керек

Жаңбыр – «қаламау» мен «қажет етудің» тіркесімі.

Бүгін флип-флоп киетін аяқтың киетін кроссовкалары бар

Бірақ ол бәрібір денені сол жерге апарады

Не бар екенін көрейін деп төбеден түсіп, қайтып келдім

Мен әрқашан қайтатынымды айта алу үшін

Дүниеде біздің жерімізден жақсы жер жоқ

Барлығының жолы бола бермейді, «Эй Джоу, күте тұрыңыз»

Неге шағымданасыз?

Ору үшін не ектің?

Мен де көрдім, шаршаған аяғым, қираған армандар

Шақыру, солдаттар, бірақ мен осындамын

Ей, ағайын, өмірге, қарсылыққа оян!

Ол бас тартқан сайын күліп тұрған костюм киген төбет бар

Бұл ғылым емес, бұл әрекеттегі рэп

Бұл зейін, күш, сенім, батылдық және жүрек

Ұлдар көшеде, ұлдар өте жоғары

Жігіттер біз қалағандай істемейді

Сүйгеннің жанын тоздыратын жынды дүние

Сіз көбірек зұлымдарды жібере аласыз, себебі бұл тек сюжетті байытады

Сан-Паулу, Солтүстік аймақ, Бразилия, Жер планетасы

86 жылғы сарқырама, соғыс басы

Мен төменге түскенде менің отбасым намаз оқиды

Қайтып келуге көп уақыт кетсе, үйдегілер жылайды

Менің әлемімде ақша дастарханыма тамақ әкеледі

Сырттан оның зұлымдық пен салқындықты көтеріп жүргенін көрдім

Біраз арам шөпке деген ашкөздік, ессіздік!

Әділдік тек бізге қарсы, бұл әділдік емес, диктатура!

Тұрысымыз – жетелеуші ​​иті жоқ соқыр адам

Шартсыз өшпенділік сізге «қайырлы таң» береді

Әр күнді шыдау қиын

Ыдыстарды мен бүгін жуатын раковинаға қалдырыңыз