Опять - Полковник и однополчане

Опять куда-то конница летит,

Опять соседа мучают в допре,

Опять за речкой пулемет стучит,

Опять кого-то режут во дворе.

Опять стучится с обыском конвой,

Опять нашли под полом пулемет,

Я думал это тот же, нет-другой,

Какая падла их туда кладет?

Опять поствил красный самовар,

Опять туда засунул динамит,

Опять пылает дом.

кругом пожар,

А эта шваль, хоть тресни, не горит.

Опять сожрал секретное письмо,

Опять меня заставили насрать,

Опять разрыли палочкой дерьмо,

Ну знают, суки, знают, где искать.

Опять на митинг с улицы зовут,

Опять стреляют тех, кто не идет,

Опять заполнен Смольный институт,

А спросишь кем, ответят: "Не ебет".

Опять достался тяжкий жребий мне,

Опять сижу, как-будто не сидел,

Опять меня ведут к глухой стене,

Ну что ты скажешь, блядь, опять расстрел.

Тағы бір жерде атты әскер ұшып келеді,

Тағы да көршісін қосымша бөлмеде азаптап жатыр,

Тағы да өзеннің арғы жағында пулемет қағылады,

Аулада тағы біреуді кесіп жатыр.

Конвойді тінтумен қайтадан қағып,

Тағы да еден астынан пулемет тапты,

Мен де солай деп ойладым, жоқ, басқаша

Оларды қандай бейбақ сонда отырғызады?

Тағы да қызыл самауырды қойып,

Ол қайтадан динамитті сонда қойды,

Үй тағы өртеніп жатыр.

оттың айналасында

Және бұл қоқыс, тіпті жарылған болса да, жанбайды.

Мен тағы да құпия хатты жедім

Қайтадан мені ренжітті

Олар тағы да таяқпен жыртты,

Олар біледі, қаншықтар, олар қайда іздеу керектігін біледі.

Көшеден тағы да митингке шақырады,

Бармағандарды тағы атып тастайды,

Смольный институты тағы да толы,

Ал кімнен деп сұрасаң: «Білме» деп жауап береді.

Мен тағы да көп нәрсені алдым,

Отырмағандай тағы отырмын,

Олар мені қайтадан бос қабырғаға апарады,

Е, не дейсің, қарғыс атсын, тағы атып тұр.