Лесник - Полковник и однополчане

Утро красит нервным светом

Стены древнего Кремля,

Просыпается с рассветом

Вся советская земля.

Вон старушка кормит телку,

Вон угнали самолет,

Вон сорвалась шишка с елки,

Вон взорвали химзавод.

Чахнет солнце в небе синем,

Заражает облака,

Слышен крик: «Спасай Россию»,

из избушки лесника.

Спит лесник — детина рыжий,

Видит сон, страна вопит:

У кого попроще — грыжа,

У хозяев — менингит.

Снится будто все — уроды,

Нет житья который год,

А избранники народа

Гадят в собственный народ.

Все ученые, заразы,

А только толку что от них,

В разноцветных унитазах

Ловят рыбок золотых.

То указы, то отмены,

То не думать, то не пить,

А съешьте пачечку пургена,

веселее будет жить.

А на кладбище — ой, худо,

А на кладбище — бардак,

Что не мрамор, то паскуда,

Что не бронза, то дурак.

Встал лесник от страха синий,

Ба, да я же здесь живу,

И кричит: «Спасай Россию»,

Не во сне, а наяву.

Так не должно продолжаться,

Остается лишь одно,

Всей России приподняться,

Чтоб стекло с нее говно.

И всех врагов одним уларом

Мы прикончим, а пока

Ты пой, звени, моя гитара,

Балалайка дурака.

Жүйке жарығымен таңғы түстер

Ежелгі Кремль қабырғалары

Таң атқанда оянады

Бүкіл кеңестік жер.

Құнажын бағып отырған кемпір,

Ұшақ ұрланған

Ағаштан конус құлады,

Вон химиялық зауытты жарып жіберді.

Көк аспанда күн сөнеді,

Бұлттарды жұқтырады

Айқай естілді: «Ресейді құтқар»,

орманшының үйінен.

Орманшы ұйықтап жатыр - қызыл шашты бала,

Түс көріп, ел айқайлайды:

Кімге оңай - грыжа,

Үй иелері менингитпен ауырады.

Барлығы ақымақ деп армандап,

Бір жыл өмір жоқ

Және халықтың таңдаулылары

Олар өз халқына ренжіп жатыр.

Барлық ғалымдар, жұқпалы,

Тек солардан сезініп,

Түрлі-түсті дәретхана табақтарында

Олар алтын балық аулайды.

Енді қаулылар, содан кейін күшін жою,

Не ойлама, сосын ішпе,

Бір қорап пурген жеп ал,

өмір қызық болады.

Ал зиратта - о, жаман,

Ал зират – бейберекет,

Мәрмәр емес, лас,

Қола емес нәрсе ақымақ.

Орманшы көк қорқыныштан тұрды,

Иә, мен осында тұрамын,

Және айқайлайды: «Ресейді құтқар»,

Түсінде емес, шын мәнінде.

Бұлай жүрмеуі керек

Бір ғана нәрсе қалды

Бүкіл Ресей көтеріледі,

Одан шыққан әйнек боқ болады.

Және бір соққымен барлық жаулар

Біз аяқтаймыз, бірақ әзірге

Сен ән айтасың, шырылда, менің гитарам,

Ақымақ балалайкасы.