Приоткроется дверь… - Пикник

Их к утру только хватятся.

От всего вдалеке

Три босых, три лунатика

Шли по проволоке

О своём, о неведомом,

Им напела луна,

И теперь их преследует

Мысль упрямо одна:

«В город лунный, мир безумный

Дальше, дальше от земли,

В город лунный, в мир безумный

Наши мысли унесли»

Все им мнится, все чудится,

Будто дом их не здесь,

А на звёздах заброшенных

Выше синих небес.

Уж камнями кидались в них,

Да не сбить их никак —

То укроет их облако,

То сорвется рука

В город лунный, мир безумный

Дальше, дальше от земли,

В город лунный, в мир безумный

Наши мысли унесли

Да и шут, да и шут с ними —

От всего вдалеке

Три босых, три лунатика

Шли по проволоке

В город лунный, мир безумный

Дальше, дальше от земли,

В город лунный, в мир безумный

Наши мысли унесли

ДОМ МОЙ НА ДВУХ НОГАХ

Дом мой на двух ногах

Туго обтянут кожей,

Стены, как струны звенят.

Силой неведомой сложены,

Дом мой на двух ногах

Будто от ветра шатается,

А упадет — не считается,

А упадет — не считается.

А ведь где-то

В луче света

Ангел мой играет

Гудит, стонет,

Чужих гонит

Караван-сарай,

Караван-сарай

В доме моем сторожам

Велено быть начеку,

По костяным этажам

Красные реки текут.

Стены услышат меня,

Скроют все дикое, тёмное,

Все, что таилось тогда

В дальних затерянных комнатах

А ведь где-то

В луче света

Ангел мой играет.

Гудит, стонет,

Чужих гонит…

Караван-сарай,

Караван-сарай…

Дом мой на двух ногах

Туго обтянут кожей,

А на асфальте следы

Утренний дождь уничтожит.

Дом мой на двух ногах

Новой дорогою мается,

А упадет — не считается,

А упадет — не считается…

А ведь где-то

В луче света

Ангел мой играет…

Олар таңға дейін ғана сағынады.

Бәрінен алыс

Үш жалаңаяқ, үш ұйықтаушы

Біз сым бойымен жүрдік

Өзің туралы, белгісіз туралы,

Ай оларға ән айтты,

Ал қазір олардың ізіне түсуде

Қатты ойланып:

«Ай қаласы үшін дүние ессіз

Әрі қарай, жерден алыс

Ай қаласына, жынды әлемге

Біздің ойларымыз алынып тасталған

Оларға бәрі біртүрлі болып көрінеді,

Олардың үйі мұнда жоқ сияқты,

Ал тастап кеткен жұлдыздарда

Көк аспанның үстінде.

Олар қазірдің өзінде оларға тас лақтырған,

Иә, оларды ешқандай жолмен түсірмеңіз -

Бұл оларды бұлтпен жауып тастайды,

Бұл қол сынады

Ай қаласына, Дүние жынды

Әрі қарай, жерден алыс

Ай қаласына, жынды әлемге

Ойларымыз алынды

Иә, әзіл және олармен әзіл -

Бәрінен алыс

Үш жалаңаяқ, үш ұйықтаушы

Біз сым бойымен жүрдік

Ай қаласына, Дүние жынды

Әрі қарай, жерден алыс

Ай қаласына, жынды әлемге

Ойларымыз алынды

МЕНІҢ ҮЙІМ ЕКІ АЯҚТА

Менің үйім екі аяқты

Былғарыға тығыз оралған

Қабырғалары жіп тәрізді.

Белгісіз құдіреттен құралған,

Менің үйім екі аяқты

Желден дірілдегендей,

Ал құлап қалса, есепке алынбайды

Ал құлап қалса, есепке алынбайды.

Бірақ бір жерде

Жарық шуағында

менің періштем ойнап жатыр

Шырылдау, ыңылдау,

Бейтаныс адамдар көлік жүргізеді

Керуен сарай,

Керуен сарай

Менің үйімде күзетшілерге арналған

Сергек болуды бұйырды

Сүйек едендерінде

Қызыл өзендер ағып жатыр.

Қабырғалар мені естиді

Жабайы, қараңғы бәрін жасырыңыз,

Ол кезде мұның бәрі жасырылған

Алыстағы жоғалған бөлмелерде

Бірақ бір жерде

Жарық шуағында

Менің періштем ойнап жатыр.

Шырылдау, ыңылдау,

Бейтаныс адамдарды қуу...

Керуен сарай,

Керуен сарай…

Менің үйім екі аяқты

Былғарыға тығыз оралған

Ал асфальтта іздер бар

Таңертеңгі жаңбыр бұзады.

Менің үйім екі аяқты

Жаңа жол бойында еңбек ету

Ал құлап қалса, есепке алынбайды

Ал құлап қалса, есептемейді...

Бірақ бір жерде

Жарық шуағында

Менің періштем ойнап жатыр...