Cantaré - Pastora Soler

A todo lo imposible,

al cielo azul de Andalucía,

al niño que sonríe,

al mar en calma,

al sol que brilla…

Es lo que siempre quise,

me faltaría el aire sin cantar…

A ese amor que sigue

sembrando sueños en mi almohada,

a mis buenas raíces,

a lo perdido, a la esperanza…

Si algo me lo impide,

no sé qué haría sin poder cantar…

No sé que haría…

Cantaré,

por más que vengan días grises,

Cantaré,

tal vez así serán felices,

Cantaré,

que es mi manera de sentirme viva,

con todo el alma…

Cantaré,

nací cantando así he de irme,

Cantaré,

igual que a un ave me hace libre,

Cantaré,

porqué no sé decirte de otro modo,

lo que siento

lo que enciende el corazón,

Yo cantaré…

Al verso que me escribes,

a la mirada de una madre,

al llanto de esa virgen,

a mis amigos y a mi sangre…

Es lo que siempre quise,

me faltaría el aire sin cantar…

Me faltaría…

Cantaré…

Мүмкін емес бәріне,

Андалусияның көк аспанына,

күлген балаға,

тыныш теңізге,

жарқыраған күнге...

Бұл мен әрқашан қалаған нәрсе

Ән айтпасам тынысым тарылатын...

Одан кейінгі махаббатқа

жастығыма армандарды отырғызып,

менің жақсы тамырыма,

жоғалғандарға, үмітке...

Маған бірдеңе кедергі болса,

Ән айта алмасам не істерімді білмеймін...

Мен не істерімді білмеймін…

мен ән саламын

Қанша сұр күндер келсе де,

мен ән саламын

Мүмкін олар осылай бақытты болады

мен ән саламын

бұл менің тірі сезіну тәсілім,

бар жаныммен...

мен ән саламын

Мен осылай ән айтып тудым, баруым керек,

мен ән саламын

Құс мені азат еткендей,

мен ән саламын

өйткені мен саған басқаша қалай айтарымды білмеймін,

мен не сезінемін

Жүректі не оттайды,

мен ән айтамын…

Маған жазған өлеңге,

ананың көз алдында,

сол қыздың көз жасына,

достарыма және менің қаныма...

Бұл мен әрқашан қалаған нәрсе

Ән айтпасам тынысым тарылатын...

Сағынатын едім...

мен ән айтамын…