Mēmā Dziesma - Nora Bumbiere, Viktors Lapčenoks

Pār mani mēma debess plešas

Un mēma, mēma pļava zied

Kāpēc es atkal esmu bešā

Kāpēc man vajag tukšā iet?

Kāpēc man vajag iet un meklēt

To balsi, kura pelnos dun

Klau, vēji maldās dziļi eglē

Klau, vijole tur raud kā suns

Ej un dedz

Sadedz savu balsi meklējot

Tikai savu balsi vienīgo

Tikai savu balsi, balsi to

Pār tevi liecas mēmi zari

Bet varbūt tās ir stabules

Un es kā mēmais, es kā mēmais

Bet ja nu jūra esmu es

Un ja nu viss ir dzīvs un ziedošs

Un pelnos vīru kori dun

Un ja nu dvēsele dzied eglē

Un savu likteni smilkst suns

Үстіме мылқау аспан жайылып жатыр

Ал мылқау, мылқау шалғын гүлдейді

Неліктен мен тағы да әбігерге түстім

Неліктен мен бос жүруім керек?

Неге маған барып іздеу керек

Күлде ызылдаған дауыс

Тыңдаңыздар, жел шыршаның тереңдігінде

Тыңда, скрипка ана жақта ит сияқты жылап жатыр

Барып, өртеп жібер

Іздеу кезінде дауысыңызды күйдіреді

Тек сенің дауысың

Тек сіздің дауысыңыз, дауыс беріңіз

Мылқау бұтақтар сенің үстіңе иіледі

Бірақ бұл үстелдер болуы мүмкін

Ал мен мылқау, мылқау сияқтымын

Бірақ егер теңіз мен болсам

Ал егер бәрі тірі және гүлдеп тұрса

Ал еңбек сіңірген ерлердің хоры ән салады

Ал шыршада жан ән салса

Ал ит тағдырын иіскейді