Claire - Nino Ferrer

Comme le temps est loin déjà

Te souviens-tu de ce jour-là?

L’amour n’est rien d’autre parfois

Que cet instant dans un regard

Et les amants qui se séparent

Sur les quais mouillés d’une gare

Ne savent pas qu’il est trop tard

Et qu’on ne se retrouve pas

Je l’avais connue un printemps

Un jour de soleil et de vent

Et ce fut elle que j’aimais tant

Et qui ne m’aima que pour rire

Ce fut une triste satire

Pourquoi faut-il toujours mourir?

J’ai peur de vivre et de vieillir

Et cette mort qui nous attend

C'était sur les quais de la Seine

Elle était blonde et lycéenne

Et ne me regarda qu'à peine

Et moi, je jouais de la guitare

Il y avait là quelques clochards

Ils ont passé le jour à boire

Et doucement tomba le soir

Et je pris sa main dans la mienne

Et les jours passent après les jours

Et les amours après l’amour

Il n’y aura jamais de retour

Et ma jeunesse est vite passée

Je voudrais rire et t’oublier

On perd sa vie à se rappeler

Car je t’avais beaucoup aimée

Et je m’en souviendrai toujours

Au coin de la rue Visconti

Où j’avais ma chambre et mon lit

J’ai connu la mélancolie

D’un décor qui n’a pas changé

Les murs sont gris comme ils l'étaient

Il y faisait très chaud l'été

Le vent soufflait dans l’escalier

Comme un orgue de Barbarie

La lune brille dans un ciel noir

Que se passe-t-il donc ce soir?

Pourquoi m’est-il permis de voir

Tous ces fantômes dans les rues?

Les bruits de la ville se sont tus

Que sont ces jours-là devenus?

Et ton ombre qui dansait nue

Dans le reflet de mon miroir?

Уақыт қанша қалды

Сол күн есіңізде ме?

Махаббат кейде басқа ештеңе емес

Бір қарағанда бұл сәт

Ал қоштасатын ғашықтар

Станцияның ылғалды платформаларында

Білмеңіз тым кеш

Ал біз енді кездеспейміз

Мен оны бір көктемде білдім

Күн мен желдің күні

Ал мен оны қатты жақсы көретінмін

Ал кім мені тек күлгенді жақсы көрді

Бұл қайғылы сатира болды

Неліктен біз әрқашан өлуіміз керек?

Мен өмір сүруге және қартаюға қорқамын

Ал бұл өлім бізді күтіп тұр

Ол Сена өзенінің жағасында болды

Ол аққұба және жоғары сынып оқушысы еді

Және маған әрең қарады

Ал мен гитарада ойнадым

Ол жерде бірнеше бұзақы болды

Олар күнін ішумен өткізді

Және кеш ақырын түсті

Ал мен оның қолын қолыма алдым

Ал күндер күн артынан күн өтеді

Ал махаббаттан кейінгі махаббаттар

Ешқашан қайтару болмайды

Ал жастық шағым тез өтіп кетті

Күліп, сені ұмытқым келеді

Еске алумен өмірімізді босқа өткіземіз

Себебі мен сені қатты жақсы көрдім

Ал менің есімде мәңгі сақталады

Висконти көшесінің қиылысында

Менің бөлмем мен төсегім болған жерде

Мен меланхолияны білемін

Өзгермеген декор

Қабырғалары бұрынғыдай сұр түсті

Ол жерде жазда өте ыстық болатын

Баспалдақтан жел соғып тұрды

Бөшке органы сияқты

Қара аспанда ай жарқырайды

Сонымен бүгін түнде не болып жатыр?

Неліктен маған көруге рұқсат етілді

Көшедегі елестердің бәрі?

Қаланың шуы басылды

Ол күндер не болды?

Ал сенің көлеңкең жалаңаш билейді

Менің айнаның шағылысында?