Мёд - Николай Носков

Все, что видел я было - не было, были молнии, громы не были.

Самолетик мой маленький, ангел мой, крыльями занавесил полнеба.

Ветер мокрый безбашенно скрещенный, бороздил по стеклу знаки вещие.

А внизу пальмы, словно пьянющие, не давали забыть.

Что я крещенный, знать завещанный.

Поезд спешит в закат над Доном-Волгою, в купе коньяк, два чая.

Мед.

Спит за окном Россия ночью долгою, в купе коньяк, два чая.

Растаманы кумар в море игор, Hарру birthday мне пели два негра,

А внутри голосами, чуть слышными, загрустила душа белым снегом.

В отражении глаз черной женщины я не видел себя ей обещанным

Бабьим летом, кольцами вечности я судьбой обручен, обречен, но не венчанный.

Поезд спешит в закат над Доном-Волгою, в купе коньяк, два чая.

Мед.

Спит за окном Россия ночью долгою, в купе коньяк, два чая.

Мед.

Мед.

Когда уезжаешь оттуда где был, всегда ощущаешь: ты что-то забыл.

И хочется выйти, уйти в белый свет подальше от мира тщедушных потерь.

Ты знаешь, что деньги, как серая пыль, а жизнь, как по нотам, отпетая быль.

Пока ты прикидывал "Да" или "Нет", погас за вагонным окном белый свет.

Поезд спешит в закат над Доном-Волгою, в купе коньяк, два чая.

Мед.

Спит за окном Россия ночью долгою, в купе коньяк, два чая.

Мед.

Мед.

Мед...

Менің көргенім – жоқ, найзағай ойнап, күн күркіреген жоқ.

Менің кішкентай ұшағым, менің періштем, қанаттарымен аспанның жартысын перделеген.

Жел ылғалды болды, абайсызда кесіп өтті, әйнектен пайғамбарлық белгілер соқты.

Ал астындағы пальмалар, мас қылатындар сияқты, ұмытуға мүмкіндік бермеді.

Мен шомылдыру рәсімінен өткенімді білуге ​​өсиет еттім.

Пойыз Дон-Волга арқылы күн батқанға қарай асығады, купедегі коньяк және екі шай.

Бал.

Ресей ұзақ түнде терезенің сыртында ұйықтайды, купеде коньяк және екі шай.

Растаман Кумар ойындар теңізінде, Харру туған күнін маған екі қара шырқады,

Ал іштей әрең естілетін дауыстар жанды аппақ қармен мұң етті.

Қара әйелдің көзінің шағылысында мен оған уәде бергенімді көрмедім.

Үнді жазында, мәңгілік сақиналарымен, мен құда болдым, құрдымға кеттім, бірақ үйленбегенмін.

Пойыз Дон-Волга арқылы күн батқанға қарай асығады, купедегі коньяк және екі шай.

Бал.

Ресей ұзақ түнде терезенің сыртында ұйықтайды, купеде коньяк және екі шай.

Бал.

Бал.

Сіз болған жерден кеткенде, сіз әрқашан сезінесіз: сіз бір нәрсені ұмытып кетесіз.

Ал мен шыққым келеді, әлсіз жоғалтулар әлемінен алыс ақ әлемге барғым келеді.

Ақшаның сұр шаң сияқты екенін, ал өмірдің ноталардағыдай шынайы оқиға екенін білесіз.

«Иә» немесе «Жоқ» деп ойлап тұрғанда көлік терезесінің ар жағындағы ақ жарық сөнді.

Пойыз Дон-Волга арқылы күн батқанға қарай асығады, купедегі коньяк және екі шай.

Бал.

Ресей ұзақ түнде терезенің сыртында ұйықтайды, купеде коньяк және екі шай.

Бал.

Бал.

Жаным...