Исповедь - Николай Носков

Не осуждай меня, Господь,

За то, что в жизни нам смирений

Я не пытался побороть свое земное назначение,

Не осуждай меня, Господь.

И не скитался по отчизне,

Я долго шел к тебе по жизни,

Не осуждай меня, Господь.

За все, что сделалось виною,

За то, что именем твоим

Я называл совсем иное.

За то, что сослепу внимал

Чужим посулам и обетам,

Я так давно тебя искал,

Что позабыл твои приметы,

Не осуждай меня, Господь.

За то, что я по пустякам

Тебя молитвой не тревожил,

А ныне здесь у алтаря стою с протянутой душою,

Чтоб милосердие даря, ты принял жертву от изгоя

Не осуждай меня, Господь.

Не осуждай меня, мой Бог,

Не дай забыть твое величие,

Но дай на огненном витке

С надеждой слышать вдалеке:

"Господь с тобой, с тобою".

Но дай на огненном витке

С надеждой слышать вдалеке:

"Господь с тобой, с тобою".

Не осуждай меня, Господь.

Мені айыптамаңыз, Мырза

Өмірде кішіпейілділік бар екені үшін

Мен жердегі мақсатымды жеңуге тырыспадым,

Мені соттамаңыз, Мырза.

Туған жерді аралаған жоқ,

Өмірімде саған ұзақ жүрдім,

Мені соттамаңыз, Мырза.

Кінәға айналғанның бәрі үшін,

Өйткені сіздің атыңыз

Мен мүлдем басқа нәрсе деп атадым.

Соқыр тыңдау үшін

Басқа адамдардың уәделері мен анттары,

Мен сені көптен бері іздедім

Мен сенің белгілеріңді ұмыттым

Мені соттамаңыз, Мырза.

Ұсақ-түйек болғаным үшін

Сізді намазбен мазалаған жоқпын

Ал енді мен құрбандық үстелінің жанында тұрмын,

Мейірімділік таныту үшін сен қуылғандардың құрбандығын қабылдадың

Мені соттамаңыз, Мырза.

Мені айыптамаңыз, Құдайым

Сіздің ұлылығыңызды ұмытуға жол бермеңіз

Бірақ отты орамды беріңіз

Алыстан естуге үміттеніп:

«Жаратқан Ие сенімен, сенімен».

Бірақ отты орамды беріңіз

Алыстан естуге үміттеніп:

«Жаратқан Ие сенімен, сенімен».

Мені соттамаңыз, Мырза.