As Wolves Amongst Ruins - Nightbringer

We are as wolves amongst ruins!

Oh, ye sons of Apollo crowned

Whose final rays depart

Safeguard thy Father’s embers

In the sanctum of thy heart

And stand unbent

Unbroken in storms untamed

And let the winds

Stir your embers to blazing flames!

We are as wolves amongs ruins!

Oh, ye sons of Apollo horned

Whose inferno now shines in the Hell

Bear witness to the end

An Aeon’s death-knell

Our final jubilation

shall be in the tolling of its bell !

Morse Triumphalis

We who arise within our fall

Oh, te sons of Apollo horned

Whose inferno now shines in the hell

Bear witness to the end

An Aeon’s death-knell

As wolves among ruins

As wrathful gods amongst decay

Before the gates in hell

The sword of justine bequeathed to slay As wolves among ruins

As revenants of Father’s past

Hearts darkened with the light

A black sun doth cast

«who is worthly of the name of man?

Who does not want to be tested and

does not look for a dangerous task?

For the strong man inaction is torture.

There is only one sight able to command

the attention even of a god…» -Seneca

Stand unbent

Unbroken in stormns untamed

And let the winds

Stir yout embers to blazing-flames!

We are as wolves amongst ruins!

A cycle ends

Yet we stand in the night depraved

To salute the dawn

While flling to our graves.

Біз қирандылар арасындағы қасқырлар сияқтымыз!

О, Аполлонның ұлдары, тәж кигіздіңдер

Кімнің соңғы сәулелері кетеді

Әкеңнің шырағын сақта

Жүрегіңнің киелі орнында

Және иілмей тұрыңыз

Дауылда бұзылмады

Ал жел соғып тұрсын

Шоқтарыңызды жанып тұрған жалынға айналдырыңыз!

Біз қирандылар арасындағы қасқырлар сияқтымыз!

О, мүйізді Аполлонның ұлдары

Кімнің тозағы қазір тозақта жарқырайды

Соңына дейін куә болыңыз

Аэонның өлімі

Біздің соңғы қуанышымыз

оның қоңырауында болсын!

Морзе Триумфалис

Біз біздің құлауымызда пайда болатынбыз

О, Аполлонның мүйізді ұлдары

Кімнің тозағы енді тозақта жарқырайды

Соңына дейін куә болыңыз

Аэонның өлімі

Үйінділер арасындағы қасқырлар сияқты

Шірігендердің арасында қаһарлы құдайлар сияқты

Тозақ қақпаларының алдында

Әділдің қылышы қирандылар арасында қасқырларды өлтіруді өсиет етті

Әкенің өткен қайғысының қайтарыстары ретінде

Жүректер нұрдан қараңғыланды

 Қара күн шығады

«Адам деген атқа кім лайық?

Кім тексергісі келмейді және

қауіпті тапсырма іздемей ме?

Күшті адам үшін әрекетсіздік — азаптау.

Бұйрық беретін тек бір көру бар

тіпті құдайдың да назары...» -Сенека

Иілмей тұрыңыз

Дауылда үзілмеген

Ал жел соғып тұрсын

Шоқтарды лаулаған жалынға айналдырыңыз!

Біз қирандылар арасындағы қасқырлар сияқтымыз!

Цикл аяқталады

Соған қарамастан біз түнде азғындаймыз

Таңертең сәлемдесу

Қабірлерімізге ұшып бара жатқанда.