Жаль - Нигатив

Мое сердце подобно было выженой войной земле

Ты прошлась по нему, разметала все в щепки, как ураган

Безвозвратно утрачен покой, мысли все об одной тебе

Я отчаянно бился, как зверь, что угодил прямиком в капкан

Выбивался из сил, задыхаясь молил

На секунду, хотя бы одну, оставить меня

Унижения смиренно сносил, сам прощения просил

Ни гордыни своей, ни ума не щадя

Нестерпимая боль пронзала насквозь

Я буквально скулил

Нервы рвались и вдребезги бились

Как будто хрусталь

Я себя без остатка, всего целиком на твой алтарь возложил

Прикажи

Я руками бы рвал на куски, прорывая к тебе асфальт

Каждой клеткой своей, я тебе лишь служил

Я бы сердцем горящим легко растопил промоклый февраль

Всё теперь позади, стоит завтра прийти и за собой поманить

Я скажу лишь прости, но…

Мне очень жаль…

Слышишь… слышишь…

Мне очень жаль…

Мне так жаль… Мне так жаль…

Мне очень жаль…

Мне очень жаль…

Мне так жаль… Мне так жаль…

День за днем был готов за тобою ходить

Я безжизненной и бледной тенью

Верным и хвостом, незаметным быть привидением

Ведь болезнь эту не излечить

Для нее невозможно лечение

Так что лучше себя укротить

Бесполезны попытки и рвения

Да, именно так мне казалось

Пощады не будет, немыслима жалость

Наверняка, мне осталось на шее твоей долгой нитью быть алой

То был сон во сне, сон во сне, сон во сне!

Стоп, в начало!

Набор колкостей, черь бы с ней, ждет вестей Вальхалла

Я б пустыню дождем оросил

Я бы вьюгу впустил в май

Я весь мир бы исколесил и в любую сходил даль

От всего бы тебя защитил

Я б собою крушил сталь,

Но тогда не сегодня, прости, а сегодня… ха-ха…

Тут чудной был такой лабиринт

Там спираль замыкала спираль

Я пытался себя обойти, и найти для себя вертикаль

Сердце было храмом тоски

И алтарем на нем была печаль,

Но тогда, не сегодня, прости,

А сегодня…

Мне очень жаль…

Слышишь… слышишь…

Мне очень жаль…

Мне так жаль… Мне так жаль…

Мне очень жаль…

Мне очень жаль…

Мне так жаль… Мне так жаль…

Как я мог, пройти через это всё и выжить

Как я смог, я из себя как сок выжать

Как я мог, пройти через это всё и выжить

Как я смог, при этом из ума не выжить

Жүрегім соғыс күйген жер сияқты болды

Үстінде жүрдің, дауыл боп, бәрін шашырадың

Қайтарылмас жоғалған тыныштық, ойдың бәрі сен туралы

Тікелей қақпанға түскен хайуандай жанталасып күрестім

Күшінен қағылып, тұншығып жалынған

Бір секундқа, мені қалдыр

Кішіпейілділікпен шыдап, кешірім сұрады

Оның мақтанышы да, ақылы да аямайды

Төзгісіз ауырсынуды тесіп өтті

Мен сөз жүзінде жыладым

Жүйкелері үзіліп, қатты соқты

Кристалл сияқты

Мен өзімді із-түзсіз, толығымен сенің құрбандық үстеліңе қойдым

пәрмен

Мен саған асфальтты жарып, қолымды жұлып алар едім

Әр ұяшыммен тек саған қызмет еттім

Ылғалды ақпанды отты жүрекпен оңай ерітер едім

Қазір бәрі бітті, ертең келіп өзіңді шақырған жөн

Мен жай ғана кешірім сұраймын, бірақ...

Маған өте өкінішті…

Есту... есту...

Маған өте өкінішті…

Мен өте өкінемін... Мен өте өкінемін...

Маған өте өкінішті…

Маған өте өкінішті…

Мен өте өкінемін... Мен өте өкінемін...

Күннен күнге мен сіздің артыңыздан жүруге дайын болдым

Мен жансыз, ақшыл көлеңкемін

Адал мен құйрық, Елес болып елеусіз

Өйткені, бұл ауруды емдеу мүмкін емес

Оны емдеу мүмкін емес

Сондықтан өзіңізді ұстанғаныңыз жөн

Пайдасыз әрекеттер мен құлшыныс

Иә, маған солай көрінді

Мейірім болмайды, аяушылық ойға сыймайды

Әлбетте, мен сенің мойныңда алқызыл болу үшін ұзын жіп қалдырдым

Бұл армандағы арман, армандағы арман, армандағы арман еді!

Тоқта, баста!

Тікенектер жиынтығы, онымен тозаққа, Валхалланың жаңалықтарын күтуде

Мен шөлге жаңбыр жауар едім

Мен боранға мамырға жол берер едім

Мен бүкіл әлемді аралап, кез келген қашықтыққа барар едім

Мен сені бәрінен қорғайтын едім

Мен болатты өзіммен бірге езер едім,

Бірақ содан кейін бүгін емес, кешіріңіз, бірақ бүгін ... ха ха ...

Бұл керемет лабиринт болды

Онда спираль спиралды жауып тастады

Мен өзімді айналып өтіп, өзім үшін вертикалды табуға тырыстым

Жүрек сағыныш ғибадатханасы болды

Оның үстіндегі құрбандық үстелі қайғы болды,

Бірақ содан кейін, бүгін емес, кешіріңіз

Бүгін…

Маған өте өкінішті…

Есту... есту...

Маған өте өкінішті…

Мен өте өкінемін... Мен өте өкінемін...

Маған өте өкінішті…

Маған өте өкінішті…

Мен өте өкінемін... Мен өте өкінемін...

Осының бәрін басынан өткеріп, қалай аман қалдым

Қалайша, өз-өзімнен шырын сығып алғандай болдым

Осының бәрін басынан өткеріп, қалай аман қалдым

Есімнен кетпей жатып, қалайша мен