Рассвет - Нигатив

Что-то не так, ночь еще не стала бледнее,

Не стихла суета в звездной мгле ее.

Давлеет чернота в скверах и на аллеях,

Но что-то не так, пускай объяснить не сумаю.

Ветер летал по земле свежестью вея

И, вдруг, будто устал и присел на скамье.

Тумана пелена, словно ей кем-то велено,

Стала отступать медленно, но уверенно.

Серая полоса пришла на восток небосвода —

Стихли голоса, замерла природа.

Затаив дыхание, ночь смотрит в оба,

Туда, где-то идет, что отберет свободу.

Уютная рябь укутала воду,

Горизонт озяб, потянулся, вздрогнул.

Окрасился багрянцем и тут же словно

Каждый стебель напрягся, внимая слову его.

Вздрогнула душа, ком подкатив к горлу,

Сердце, бешено стуча, гонит глотать воздух.

Что-то не так.

Смотри же, пока не поздно,

Что-то не так.

Взору мешают слезы.

Сперва розовый, затем оранжевый горящий,

Диск солнца резал воздух по-настоящему.

Слышались возгласы, сперва тихо, ненавязчиво,

Редко, затем чаще и чаще.

Тысячи голосов, коих нету слаще —

Им вторила роса, тысячи огней блестящих.

То была победа над ненавистью счастьем,

Так рождался новый день, без тени страсти.

Припев:

Это просто

рассекал мглу, просто свет побеждал тьму.

Это снова жизнь побеждала смерть.

Это новый небосвод обретала твердь.

Это просто рассвет рассекал мглу, просто свет побеждал тьму.

Это снова жизнь побеждала смерть.

Это новый небосвод обретала твердь.

Что-то заполыхало там, наверху.

Разметало костер, сбросив нам искру.

Разыгралось пламенем в утреннем ветру,

Через час сияло от пожара все вокруг.

О хребет ощущений сломало прут,

Из самых недр моих достало тоску.

Искомкало в счастье, завершая круг —

Я спокоен, ничто не тревожит слух.

Припев:

Это просто рассвет рассекал мглу, просто свет побеждал тьму.

Это снова жизнь побеждала смерть.

Это новый небосвод обретала твердь.

Это просто рассвет рассекал мглу, просто свет побеждал тьму.

Это снова жизнь побеждала смерть.

Это новый небосвод обретала твердь.

Бірдеңе дұрыс емес, түн әлі бозарған жоқ,

Жұлдызды қараңғылықта бос әурешілік басылмады.

Алаңдар мен аллеяларда қаралық басады,

Бірақ бірдеңе дұрыс емес, түсіндірмей-ақ қояйын.

Жел желдің балғындығымен жердің үстінен ұшып кетті

Сөйтіп, кенет шаршағандай орындыққа жайғасты.

Біреу бұйырғандай тұман перде,

Ол ақырын, бірақ сенімді түрде шегіне бастады.

Аспанның шығысына сұр жолақ келді -

Дауыстар басылды, табиғат мұздады.

Тыныштықпен түн екі жаққа қарайды,

Онда, еркіндікті алып тастайтын бір жерге барады.

Ыңғайлы толқындар суды орап алды

Көкжиек салқындап, созылып, селк ете түсті.

Қып-қызыл және бірден боялған сияқты

Әр бұтақ оның сөзін тыңдап, шиеленісіп кетті.

Жан дірілдеп, тамағына домалап,

Қатты соғып тұрған жүрек ауаны жұтуға ұмтылады.

Бір нәрсе дұрыс емес.

Қараңызшы, тым кеш болмай тұрып

Бір нәрсе дұрыс емес.

Көз жасыма кедергі келтіреді.

Алдымен қызғылт, содан кейін қызғылт сары,

Күннің дискісі ауаны шынымен кесіп тастады.

Айқайлар естілді, алдымен тыныш, елеусіз,

Сирек, содан кейін жиі және жиі.

Мыңдаған дауыстар, одан тәттісі жоқ -

Олардың жаңғырығы шық, мыңдаған жарқыраған шамдар.

Бұл жек көрушілікті бақытпен жеңген,

Осылайша құмарлықтың көлеңкесі жоқ жаңа күн туды.

Хор:

Бұл оп-оңай

қараңғылықты кесіп таста, тек жарық қараңғылықты жеңді.

Өмір тағы да өлімді жеңді.

Бұл жаңа аспан кеңістігіне ие болды.

Қараңғылықты жарып өткен таң, қараңғылықты жеңген жарық болды.

Өмір тағы да өлімді жеңді.

Бұл жаңа аспан кеңістігіне ие болды.

Сол жерде бірдеңе тұтанып кетті.

Бізге ұшқын түсіріп, отты шашып жіберді.

таңғы желде жалынға оранды,

Бір сағаттан кейін айналаның бәрі оттан жарқырап тұрды.

О, сезім жотасы шыбықты сындырды,

Ішімнің тереңінен менде мұң пайда болды.

Бақытты аңсаған, шеңберді аяқтау -

Мен тынышпын, есту қабілетімді ештеңе бұзбайды.

Хор:

Қараңғылықты жарып өткен таң, қараңғылықты жеңген жарық болды.

Өмір тағы да өлімді жеңді.

Бұл жаңа аспан кеңістігіне ие болды.

Қараңғылықты жарып өткен таң, қараңғылықты жеңген жарық болды.

Өмір тағы да өлімді жеңді.

Бұл жаңа аспан кеңістігіне ие болды.