Бездна - Нигатив

Припев:

Голодная, полураздетая, бедная,

Никуда не годная, бездомная и бездетная.

Страна потресканная — бездна моя —

Безнадежная, судьбой порезанная.

Увези меня от этих зим, тетушка Зина —

Туда, где воду низин не мешают с бензином,

Где рот разинув, не тянут резину,

А в магазинах — ничего кроме кизила.

Хочу в Бразилию — умчу — да хоть на ЗИЛе —

А тут как на УЗИ — весь просвечиваюсь небом синим.

От паразитов с ксивами, психов и насилия —

Увези меня!

Увези меня из России!

Сожгу мосты, позже может остыну —

Монастырь мой найду на стыке веков — в пустыне.

Вкус дыни буду помнить и как в костры мы

Бросали казенные патроны холостые.

Чуть что — в кусты, на ранах пластыри,

И как мы друг перед другом хвастали.

А как непросто мне было на красной простыни.

Господи, за что мне эти костыли?

Три года в госпитале — гости были —

С болями острыми мои кости ныли.

А эти выстрелы, дворы в пыли

Или аптеки с просроченными лекарствами.

И кому нужен инвалид среди элиты?

Ведь, я уже забыт — я в стране забыт!

Душа пускай болит, сердце тянет магнитом.

Но я уеду — как пить дать и будем квиты.

Припев:

Голодная, полураздетая, бедная,

Никуда не годная, бездомная и бездетная.

Страна потресканная — бездна моя —

Безнадежная, судьбой порезанная.

Голодная, полураздетая, бедная,

Никуда не годная, бездомная и бездетная.

Страна потресканная — бездна моя —

Безнадежная, судьбой порезанная.

Снова ухабы эти, ямы, бездорожье.

Устало, но упрямо я предстану к Храма подножью.

И не пристало может быть

Из кожи вон лезть беспрестанно.

Заря застанет меня там, где поле с рожью

С небесами срасталось.

И вдруг тревожно так станет,

На душе мне — что же Ты, Россия-Мама?

Нельзя строже уже, к сынам своим как мачеха —

Обними меня небом синим своим и я заплачу.

Все на пьянки клянчат…

Пусть и не гоже в мои годы бродить.

С сердцем сраженным, а ты пускаешь в дом свой,

Безбожников, воронье с начальниками.

Все не везет — поназначают их, те обдирают,

Отвечая, пожимают плечами, печаль необычайная!

Встречай меня в Мае —

В чайной, счастья невзначай не чая

С отчаянным криком чайки в чужом причале.

Который раз, люди, нас купят?

Наступит ли час, чтоб не топтали

И не били плетями Тебя, Русь Православная?

Не умирай — я умоляю!

Я буду рядом!

Жизнь отдам — клянусь!

Припев:

Голодная, полураздетая, бедная,

Никуда не годная, бездомная и бездетная.

Страна потресканная — бездна моя —

Безнадежная, судьбой порезанная.

Голодная, полураздетая, бедная,

Никуда не годная, бездомная и бездетная.

Страна потресканная — бездна моя —

Безнадежная, судьбой порезанная.

Хор:

Аш, жартылай киінген, кедей,

Пайдасыз, панасыз, баласыз.

Жарылған ел - менің тұңғиығым -

Үмітсіз, тағдыр кескен.

Мені мына қыстаулардан алып кетші, Зина апай -

Жазық жердің суы бензинге кедергі келтірмейтін жерде,

Ауыз ашық жерде резеңке тартпаңыз,

Ал дүкендерде - ит ағашынан басқа ештеңе жоқ.

Мен Бразилияға барғым келеді - мен ұшып кетемін - иә, кем дегенде ZIL-де -

Міне, ультрадыбыстық зерттеудегідей, мен көк аспанмен мөлдірмін.

Xivs, психоз және зорлық-зомбылықпен паразиттерден -

Мені алып кет!

Мені Ресейден алып кет!

Мен көпірлерді өртеп жіберемін, кейін суытып аламын -

Мен монастырымды ғасырлар тоғысында, айдаладан табамын.

Қауынның дәмін, отқа түскенімізді еске аламын

Олар бос патрондарды лақтырды.

Біраз нәрсе - бұталарда, гипспен жараларда,

Ал біз бір-бірімізге қалай мақтандық.

Ал қызыл парақта маған қандай қиын болды.

Мырза, бұл балдақтар маған не үшін керек?

Ауруханада үш жыл - қонақтар болды -

Қатты ауырсынудан сүйектерім ауырды.

Ал мына кадрлар, шаң басқан аулалар

Немесе мерзімі өтіп кеткен дәрі-дәрмектері бар дәріханалар.

Ал элитаның ішінде мүгедек кімге керек?

Өйткені, мен онсыз да ұмыт болдым – елде ұмытылдым!

Жаның ауырсын, жүрек магниттей тартады.

Бірақ мен кетемін - қалай сусын беру керек және біз жұмыстан шығамыз.

Хор:

Аш, жартылай киінген, кедей,

Пайдасыз, панасыз, баласыз.

Жарылған ел - менің тұңғиығым -

Үмітсіз, тағдыр кескен.

Аш, жартылай киінген, кедей,

Пайдасыз, панасыз, баласыз.

Жарылған ел - менің тұңғиығым -

Үмітсіз, тағдыр кескен.

Тағы да осы шұңқырлар, шұңқырлар, өтпеушілік.

Шаршадым, бірақ қыңырлықпен ғибадатхананың етегінде тұрамын.

Және бұл сәйкес келмеуі мүмкін

Теріңізден үздіксіз көтерілу.

Таң мені егістік қара бидайдан табады

Ол аспанмен бірге өсті.

Және кенеттен ол соншалықты алаңдатады,

Менің жанымда - Сіз несіз, Ресей-Ана?

Сіз ұлдарыңызға өгей шеше сияқты қатал бола алмайсыз -

Көк аспаныңмен құшақтап ал мен жылаймын.

Барлығы мас болуды сұрайды ...

Менің жасымда қаңғығаным жақсы болмасын.

Жараланған жүрекпен үйіңізге кіресіз,

Атеистер, бастықтары бар қарғалар.

Барлығы сәтсіз - оларды тағайындайды, олар жұлып алады,

Жауап бере отырып, олар иықтарын көтереді, ерекше қайғы!

Мамыр айында кездесіңіз

Шай бөлмесінде шай емес, кездейсоқ бақыт

Бейтаныс пирстегі шағаланың шарасыз айғайымен.

Адамдар бізді қашан сатып алады?

Сағат келер ме, тапталып қалмас үшін

Және олар сені қамшымен ұрған жоқ, православиелік Ресей?

Өлме – өтінемін!

Мен қасыңда боламын!

Мен өмірімді беремін - ант етемін!

Хор:

Аш, жартылай киінген, кедей,

Пайдасыз, панасыз, баласыз.

Жарылған ел - менің тұңғиығым -

Үмітсіз, тағдыр кескен.

Аш, жартылай киінген, кедей,

Пайдасыз, панасыз, баласыз.

Жарылған ел - менің тұңғиығым -

Үмітсіз, тағдыр кескен.