Иван Человеков - Nautilus Pompilius

Иван Человеков был простой человек

и просто смотрел на свет

и «да» его было — настоящее «да»

а «нет» — настоящее «нет»

и он знал что с ним будет

с восьми до пяти и что будет после пяти

и если на пути становилась гора

он не пытался ее обойти

Иван Человеков возвращался домой

на площадке где мусоропровод

он увидел как из люка таращится смерть

и понял что завтра умрет

он взял свой блокнот и написал ей прийти

завтра ровно в двенадцать часов

он терпеть не мог несделаннх дел

и попусту сказанных слов

я знаю эту женщину:

одни ее зовут — свобода

другим она — просто судьба

и если для первых — она раба

вторым она — святая судья

я знаю эту женщину…

я знаю эту женщину…

Иван Человеков гладко выбрил лицо

надел лучший галстук и ждет

спокойный и светлый и струсила смерть

и забыла где он живет

он долго ждал, но потом он устал

попусту ждать и ушел

и встречая смерть он не здоровался с ней

как со всеми кто его проколол

я знаю эту женщину:

одни ее зовут — свобода

другим она — просто судьба

и если для первых — она раба

вторым она — святая судья

и первые пытаются взять ее в плен

и заставить стирать им носки,

но вторые знают что тлен это тлен

и живут без особой тоски

Иван Человенов қарапайым адам болған

және жай ғана жарыққа қарады

және оның «иә» - нағыз «иә» болды.

және «жоқ» бұл нағыз «жоқ»

және ол оған не болатынын білді

сегізден беске дейін және бестен кейін не болады

және егер тау жолға түссе

ол оны айналып өтуге тырыспады

Иван Человенов елге оралды

қоқыс шығаратын жерде

ол люктен қарап тұрған өлімді көрді

және ертең өлетінін түсінді

ол дәптерін алып, оған кел деп жазды

ертең сағат он екіде

аяқталмаған іске шыдай алмады

және босқа кеткен сөздер

Мен бұл әйелді білемін:

Кейбіреулер оны еркіндік деп атайды

басқалар үшін ол жай ғана тағдыр

ал біріншісі болса – ол құл

екіншісі – киелі төреші

Мен бұл әйелді білемін ...

Мен бұл әйелді білемін ...

Иван Человенов бетін қырды

ең жақсы галстук тағып, күтіңіз

тыныш және жарқын және өлімнен қорқады

және оның қайда тұратынын ұмытып кетті

ол көп күтті, бірақ кейін ол шаршады

бекер күтіп, кетіп қалды

және өліммен кездескенде, ол оған сәлем бермеді

оны тесіп өткендердің бәрі сияқты

Мен бұл әйелді білемін:

Кейбіреулер оны еркіндік деп атайды

басқалар үшін ол жай ғана тағдыр

ал біріншісі болса – ол құл

екіншісі – киелі төреші

және бірінші оны ұстауға тырысады

және оларға шұлықтарын жууға мүмкіндік беріңіз,

ал екіншілері ыдыраудың ыдырау екенін біледі

және көп қиналмай өмір сүр