Зверь - Nautilus Pompilius

Я смотрю в темноту, я вижу огни.

Это где-то в степи полыхает пожар.

Я вижу огни, вижу пламя костров.

Это значит, что здесь скрывается зверь.

Я гнался за ним столько лет, столько зим.

Я нашел его здесь, в этой степи.

Слышу вой под собой, вижу слезы в глазах.

Это значит, что зверь почувствовал страх.

Я смотрю в темноту, я вижу огни,

Это значит, где-то здесь скрывается зверь.

Он, я знаю, не спит, слишком сильная боль,

Все горит, все кипит, пылает огонь.

Я даже знаю, как болит у зверя в груди,

Он идет, он хрипит, мне знаком этот крик.

Я кружу в темноте, там, где слышится смех,

Это значит, что теперь зверю конец.

Я не буду ждать утра, чтоб не видеть, как он,

Пробудившись ото сна, станет другим.

Я не буду ждать утра, чтоб не тратить больше сил,

Смотри на звезду - она теперь твоя.

Искры тают в ночи, звезды светят в пути,

Я лечу, и мне грустно в этой степи.

Он уже крепко спит - слишком сладкая боль,

Не горит, не горит, утихает огонь.

Когда утро взойдет, он с последней звездой

Поднимется в путь, полетит вслед за мной.

Когда утро взошло, успокоилась ночь,

Не грозила ничем, лишь отправилась прочь.

Он еще крепко спал, когда слабая дрожь

Мелькнула в груди, с неба вылился дождь.

Он еще крепко спал, когда утро взошло.

Мен қараңғылыққа қараймын, жарықтарды көремін.

Даланың бір жерінде өрт болып жатыр.

Өртті көремін, отты көремін.

Бұл аңның осында жасырынғанын білдіреді.

Қаншама жыл, қаншама қыс қудым.

Мен оны осы жерден, мына даладан таптым.

Астымнан айқай естимін, көзіме жас келеді.

Бұл жануардың қорқынышты сезінгенін білдіреді.

Мен қараңғылыққа қараймын, жарықтарды көремін

Бұл бір жерде аң бар дегенді білдіреді.

Ол, мен білемін, ұйықтамайды, қатты ауырады,

Бәрі жанып жатыр, бәрі қайнап жатыр, от лаулап жатыр.

Мен тіпті аңның кеудесін қалай ауыратынын білемін,

Жүреді, дірілдейді, Мен бұл жылауды білемін.

Күлкі естілетін қараңғыда айналамын

Бұл енді аң бітті деген сөз.

Мен оның жағдайын көрмеу үшін таңды күтпеймін,

Түстен оянғанда, ол басқаша болады.

Мен көп күш жұмсамас үшін таңды күтпеймін,

Жұлдызға қара - ол енді сенікі.

Түнде ұшқын ериді, Жолда жұлдыздар жарқырайды

Ұшып бара жатырмын, бұл далада мұңаямын.

Ол қазірдің өзінде қатты ұйықтап жатыр - тым тәтті ауырсыну,

Жанбайды, жанбайды, от басылады.

Таң атқанда ол соңғы жұлдызмен бірге

Жолда тұр, артымнан ұш.

Таң атып, түн тынышталды,

Ештеңені қорқытқан жоқ, кетіп қалды.

Әлсіз дірілдегенде ол әлі ұйықтап жатқан еді

Кеудемде жарқ етті, Аспаннан жаңбыр жауды.

Таң атқанда ол әлі қатты ұйықтап жатқан еді.