Прогулки по воде - Nautilus Pompilius

С причала рыбачил апостол Андрей,

А спаситель ходил по воде,

И Андрей доставал из воды пескарей,

А спаситель — погибших людей.

И Андрей закричал: «Я покину причал,

Если ты мне откроешь секрет»

И спаситель ответил: «Спокойно, Андрей,

Никакого секрета здесь нет.»

Видишь, там, на горе возвышается крест,

Под ним десяток солдат, повиси-ка на нём,

А когда надоест — возвращайся назад,

Гулять по воде, гулять по воде, гулять по воде со мной.

Но, учитель, на касках блистают рога,

Чёрный ворон кружит над крестом,

Объясни мне сейчас, пожалей дурака,

А распятье оставь на потом.

Онемел спаситель и топнул в сердцах

По водной глади ногой:

«Ты и верно дурак» и Андрей в слезах

Побрёл с пескарями домой.

Апостол Эндрю пирстен балық аулады,

Ал құтқарушы судың үстімен жүрді

Ал Андрей судан миннустарды шығарды,

Ал құтқарушы - жоғалған адамдар.

Ал Андрей айқайлады: «Мен пирстен кетемін,

Маған сырыңды айтсаң

Құтқарушы жауап берді: «Сабыр ет, Андрей,

Бұл жерде ешқандай құпия жоқ».

Көрдің бе, тауда крест көтеріледі,

Астында оншақты солдат бар, іліңіздер,

Ал шаршаған кезде қайтып кел,

Менімен судың үстімен жүр, судың үстімен жүр, судың үстімен жүр.

Бірақ, мұғалім, мүйіздер дулығаларда жарқырайды,

Айқыштың үстінде қара қарға айналады,

Енді маған түсіндірші, ақымақты ая

Айқышты кейінірек қалдырыңыз.

Құтқарушы жансызданып, жүректерге таңба басқандай болды

Су бетінде аяқпен:

«Сен шынымен ақымақсың» және Андрей көзіне жас алды

Минналармен үйді аралады.