Бесы - Nautilus Pompilius

Я созрел душой для светлых,

Светлых и прозрачных дней.

Стал взор мой бел,

Как монашеская постель.

Я несу свой огонь не таясь,

Не боясь от него сгореть,

Но послушай как страшно звучит,

Стучится в окно метель.

Каждый клубок пурги,

Этой пурги живой,

Свет фонарей отражен

Окнами злобных глаз.

Бесы зовут наружу

В стужу уйти с пургой,

Туда, где мертва вода,

Туда, где дурманит газ.

Припев:

Белые стены храните, спасите нас,

Без глаз в которых соблазны,

Без слов в которых беда.

Молчанье мое — заклинанье мое,

Темнота — моя больная сестра.

Пока я жив, пока я жив,

Они не войдут сюда…

Они не войдут сюда…

Они не войдут сюда…

Они не войдут сюда…

Бесы просят служить,

Но я не служу никому.

Даже себе даже тебе,

Даже тому чья власть.

И если Он еще жив,

То я не служу и Ему.

Я украл ровно столько огня,

Чтобы больше его не красть.

Бесы грохочут по крыше,

На крыше — такая ночь.

Длинная ночь для того,

Для того, кто не может ждать,

Но она улетит быстрее,

Быстрее, чем птица прочь.

Если б я точно не знал,

Я бы не стал гадать.

Припев:

Белые стены храните, спасите нас,

Без глаз в которых соблазны,

Без слов в которых беда.

Молчанье мое — заклинанье мое,

Темнота — моя больная сестра.

Пока я жив, пока я жив,

Они не войдут сюда…

Они не войдут сюда…

Они не войдут сюда…

Они не войдут сюда…

Проигрыш.

Я созрел душой для светлых,

Светлых и прозрачных дней.

Стал взор мой бел,

Как монашеская постель…

Жарқындар үшін жан дүнием жетілдім,

Жарқын және мөлдір күндер.

Көзім ағарып кетті

Монахтың төсегі сияқты.

Мен отымды жасырмай алып жүремін,

Одан күйіп қалудан қорықпай,

Бірақ бұл қаншалықты қорқынышты екенін тыңдаңыз

Терезені қағып боран соғып тұр.

Боранның әрбір шары

Бұл боран тірі

Шамдардың жарығы шағылысады

Жаман көздің терезелері.

Жындар шақырып жатыр

Боранмен суыққа барыңыз,

Су өлген жерде

Газдың мас болған жері.

Хор:

Ақ қабырғаларды сақта, бізді құтқар,

Қандай азғыруларда көзсіз

Қиындық бар сөздерсіз.

Менің үнсіздігім менің сиқырым

Қараңғылық – менің ауру әпкем.

Тірі болсам, тірі болғанша

Олар мұнда кірмейді ...

Олар мұнда кірмейді ...

Олар мұнда кірмейді ...

Олар мұнда кірмейді ...

Жындар қызмет етуді сұрайды

Бірақ мен ешкімге қызмет етпеймін.

Тіпті өзім де, сен де

Тіпті күші барларға да.

Ал ол әлі тірі болса,

Сонда мен де Оған қызмет етпеймін.

Мен дәл осыншама отты ұрладым

Оны енді ұрламау үшін.

Төбеде жындар шулайды,

Төбеде - осындай түн.

Ұзақ түн үшін

Күте алмайтындар үшін

Бірақ ол тезірек ұшады

Алыстағы құстан да жылдам.

Егер мен анық білмесем

Мен болжамас едім.

Хор:

Ақ қабырғаларды сақта, бізді құтқар,

Қандай азғыруларда көзсіз

Қиындық бар сөздерсіз.

Менің үнсіздігім менің сиқырым

Қараңғылық – менің ауру әпкем.

Тірі болсам, тірі болғанша

Олар мұнда кірмейді ...

Олар мұнда кірмейді ...

Олар мұнда кірмейді ...

Олар мұнда кірмейді ...

Жеңілу.

Жарқындар үшін жан дүнием жетілдім,

Жарқын және мөлдір күндер.

Көзім ағарып кетті

Монахтың төсегі сияқты...