Вільний птах (Серед гір) - Наталья Могилевская

Серед гір, там де віє буревій,

Вільний птах кохану там шукав.

Серед гір, у ніч та люту заметіль,

Де ти є, озвися, він чекав.

А вона мовчала, бо ображена

На нього чомусь була вона.

І хто зна у чім була його вина,

Ой чи то є, ой чи то так, правда одна.

Серед гір, зійшло зорею в небесах,

Крізь туман невиплаканих сліз.

Він летів до неї, мов додому птах,

І любов їй у долонях ніс.

Він літав, а сил вже майже не було,

А була лютая зима.

Тай згадав він твоїх очей тепло,

Ой чи то є, ой чи то так, знаєш сама.

Серед гір, там де віє буревій,

Вільний птах кохану там шукав.

Серед гір, лиш тільки стихла заметіль,

За своє кохання крила склав.

А вона хотіла вибачить йому,

А вона не змогла.

І хто зна у чім була його вина,

Ой чи то є, ой чи то так, плаче вона.

Дауыл соққан таулардың арасында,

Еркін құс сол жерден сүйіктісін іздеген.

Таулардың арасында түнде және қатты боран,

Қайдасың, қоңырау шал, күтіп тұрды.

Ал ол ренжігендіктен үндемеді

Қандай да бір себептермен ол оның үстінде болды.

Оның кінәсі не екенін кім білсін,

Әй, әй, иә, бұл рас.

Таулардың арасынан жұлдыз шықты аспанда,

Төгілген көз жасының тұманы арқылы.

Ол оған құс үйіндей ұшып кетті,

Ал махаббат оның қолында болды.

Ол ұшты, оның күші таусылды,

Ал қыс қатты болды.

Ол сенің көздеріңді жылы еске алды,

Әй, ол ма, әй, солай ма, білесің.

Дауыл соққан таулардың арасында,

Еркін құс сол жерден сүйіктісін іздеген.

Таулардың арасында тек боран басылды,

Махаббаты үшін қанатын қайырды.

Және ол оны кешіргісі келді,

Ал ол алмады.

Оның кінәсі не екенін кім білсін,

Ой, иә, жоқ, о, иә, ол жылайды.