The Ash Grove - Nana Mouskouri

Yn Nyffryn Llwyn Onn draw mi welais hardd feinwen

A minnau’n hamddena 'rol byw ar y don;

Gwyn ewyn y lli oedd ei gwisg, a disgleirwen

A’r glasfor oedd llygaid Gwen harddaf Llwyn Onn.

A ninnau’n rhodiana drwy’r lonydd i’r banna,

Sibrydem i’n gilydd gyfrinach byd serch;

A phan ddaeth hi’n adeg ffarwelio a’r wiwdeg,

Roedd tannau fy nghalon yng ngofal y ferch.

[Down yonder green valley where streamlets meander

When twighlight is fading I pensively rove;

Or at the bright moontide in solitude wander,

Amid the dark shades of the lonely Ash Grove;

'Twas there, while the blackbird was cheerfully singing,

I first met that dear one the joy of my heart!

Around us for gladness the bluebells were ringing,

Ah!

then little thought I how soon we should part.]

Cyn dychwel i borthladd wynebwn y tonnau,

Ond hyfryd yw’r hafan 'rol dicter y don;

Bydd melys anghofio her greulon y creigiau--

Un felly o’wn innau 'rol cyrraedd Llwyn Onn.

A thawel mordwyo wnaf mwyach a Gwenno

Yn llong fach ein bwthyn a hi wrth y llyw;

A hon fydd yr hafan ddiogel a chryno

I’r morwr a’i Wenno tra byddwn ni byw.

[Still glows the bright sunshine o’er valley and mountain,

Still warbles the blackbird its note from the tree;

Still trembles the moonbeam on streamlet and fountain,

But what are the beauties of Nature to me?

With sorrow, deep sorrow, my bosom is laden,

All day I go mourning in search of my love!

Ye echoes!

oh tell me, where is the sweet maiden?

«She sleeps 'neath the green turf down by the Ash Grove."]

Сол жақтағы Llwyn Onn алқабында мен әдемі бал арасын көрдім

Мен толқындағы рөлімді босаңсытқанда;

Оның көйлегі ақ көбік ақ, жарқыраған

Ал көгілдір Ллвин Оннның ең әдемі Гвеннің көзі болды.

Біз жолақтар арқылы топқа бара жатқанда,

Олардың барлығы махаббат әлемінің сырын сыбырлайды;

Ал қоштасатын кез келгенде,

Жүрегімнің жібі қыздың қамқорлығында болды.

[Жасыл алқаптың арғы жағындағы бұлақ ағыстары

Ымырт сөнгенде мен ойға шомдым;

Немесе жарқыраған айда жалғыздықта серуендеу,

Жалғыз күл тоғайының қараңғы реңктері арасында;

«Ол жерде қарақұрт көңілді ән айтып жатқанда,

Жүрегімнің қуанышын алғаш кездестірдім!

Айналамызда қуаныштан көк қоңыраулар шырылдады,

Ах!

Содан кейін мен қалай тез қоштасатынымызды ойладым.]

Портқа оралмас бұрын біз толқындарға тап боламыз,

Бірақ ашу толқынының баспанасы тамаша;

Тәтті тастардың қатал сынағын ұмытады...

Солардың бірі менің Llwyn Onn-ға жетудегі рөлім.

Мен енді Гвенно мен тыныш жүрмеймін

Біздің саяжайдың шағын кемесінде онымен бірге рульде;

Және бұл қауіпсіз және қысқа баспана болады

Теңізші мен оның Венно біз өмір сүрген кезде.

[Алқап пен таудан жарқыраған күн сәулесі әлі де жарқырайды,

Әлі күнге дейін қарақұрт ағаштан өзінің нотасын айтады;

Бұлақ пен субұрқақта ай сәулесі әлі де дірілдейді,

Бірақ мен үшін табиғаттың сұлулығы қандай?

Қайғымен, терең мұңмен, кеудем ауырады,

Күні бойы мен махаббатымды іздеп жоқтаумен жүремін!

Ие жаңғырық!

Айтшы, тәтті қыз қайда?

«Ол Күл тоғайының төменгі жағындағы жасыл шөпте ұйықтап жатыр.»]