Hetzjagd in palästina - Nagelfar

Die Zeit walzt

Ein Lichtblitz

Trifft meinen Stolz

Und entzündet mich

Legenden der Erlösung, wie Säure auf Gestein

Der starre Blick in die Sonne reißt Wunden

Die unreines Blut befreien

Ich schrecke hoch in kalter Angst, brutal weckt mich die Nacht

Es hagelt Rache von entgeisternder Macht

Kein Schwarz deckt das Verbrechen

Eure schreckliche Tat, euren Mord, Blender!

Kein Kreuz bringt je zurück was ihr zerstört

Perverse heilige Rasse, Mörder!

In dieser Nacht wachsen Mauern

Auf starrem, teuflischem Hass

Die Zeit ist Salz in Wunden, Hoffnung aus Trümmern

Nur eine Nacht macht leben zum Krieg

Ich wandle auf blutgetränktem Boden

Verwundet an den Scherben meiner Kultur

Ich richte mich selbst als Verräter

Ein kurzer Hieb — ein hohler Schrei — es sei

In meiner Wut erschlägt mich die Ohnmacht

Schwarzlicht gebärt einen höllischen Trieb

Verloren Freund wie Feind

Auf seelischem Irrpfad

«Warum schützt mich die Sonne immer noch vor der Nacht???»

Im Sturm der Häresien

Speie ich Blasphemie

…Zeit walzt… Erlösung… brutal… weckt die Nacht…

…Mörder… Verräter… Rache… ich vergesse nie!!!

(Von Westen nach Süden pflastern Leichen meinen Weg)

In der Heldenhalle tobt ein Blutorkan

Fauler Gestank von totem Fleisch

Die brüllende Masse hetzt ein Dornenkind

Der König flieht aus seinem Reich

In meiner Ohnmacht vermehrt sich die Wut

Schwarzlicht ernährt den höllischen Trieb

In rasenden Zirkeln umfährt mich die Vision

Vom steinigen Gewitter und dem toten Dornensohn

«Habt ihr euer Paradies jemals selbst gesehen???»

Die Meute reißt mich in den Bann, ich werfe selbst

Ich muss bezeugen, dass du dich am Kreuz zu Tode quälst…

Уақыт жылжыды

Жарық жарқылы

мақтанышыма тиеді

Және мені өртеп жібереді

Жартастағы қышқыл сияқты өтеу туралы аңыздар

Күнге қарап көз жасын төгеді

таза қанды босатыңыз

Мен суық қорқыныштан секіремін, түн мені аяусыз оятады

Кек қорқынышты күштен алады

Ешбір қара қылмысты жасырмайды

Сенің сұмдық қылығың, кісі өлтіруің, алаяқ!

Ешқандай крест сіз жойған нәрсені қайтармайды

Бұзылған киелі нәсіл, қанішер!

Бұл түнде қабырғалар өседі

Қатаң, шайтандық жек көрушілік

Уақыт – жараға тұз, қирандыға үміт

Бір түн ғана өмірді соғысқа айналдырады

Мен қанға малынған жерде жүремін

Мәдениетімнің сынықтарынан жараланды

Мен өзімді сатқын деп санаймын

Қысқа сипау — бос айқай — солай болсын

Ашуымнан есінен танып қалдым

Қара жарық тозақтың жолын тудырады

Дұшпан сияқты жоғалған дос

Психикалық саяхатта

"Неге күн әлі күнге дейін түннен қорғайды???"

Жамандық дауылында

Мен күпірлікке түкіремін

...уақыт зымырап... өтеу... қатыгез... түнді оятады...

...қанішер... сатқын... кек... ешқашан ұмытпаймын!!!

(Батыс пен оңтүстікке өлі денелер менің жолымды жасайды)

Батырлар сарайында қанды дауыл тұр

Өлі еттің сасық иісі

Тікенді бала дүбірлі топты қуып келеді

Патша өз патшалығынан қашады

Менің дәрменсіздігімде ашу күшейеді

Қара нұр тозақтық инстинкті қоректендіреді

Көрініс мені ашулы шеңберлерде қоршайды

Тасты найзағай мен тікенектің өлі ұлынан

"Өз жұмағыңызды көрдіңіз бе???"

Бума мені сиқырымның астына тартады, мен өзімді лақтырамын

Айқышта өзіңізді азаптап өлтіргеніңізге куәлік етуім керек...