Словно тысячу лет назад - Надежда Кадышева, Золотое кольцо

Словно тысячу лет назад, снова птицы на юг летят,

Заметает листва следы и кивают в саду цветы.

В поле бродит ночная мгла, где любовь стороной прошла,

Где доносится дальний зов из неясных обманных снов.

Проигрыш.

Словно тысячу лет назад, заметает листва следы.

Снова в сердце слова звучат, что со мною был рядом ты.

Проигрыш.

Словно тысячу лет назад, нам бы мчаться на край земли,

Где всё те же слова звучат — расставания и любви.

Проигрыш.

Но всё тот влекущий взгляд я встречаю в иных мирах,

Словно тысячу лет назад отражаясь в твоих глазах.

Словно тысячу лет назад отражаясь в твоих глазах.

Мың жыл бұрынғыдай құстар қайтадан оңтүстікке ұшады,

Жапырақтар іздерін жауып, гүлдер бақшада бас изеді.

Түнгі тұман далада, махаббат өткен жерде,

Көңілсіз алдамшы армандардан алыстан қоңырау келетін жерде.

Жеңілу.

Мың жыл бұрынғыдай, жапырақтар іздерін сыпырып тастайды.

Қайта жүрегімде сен менің жанымдасың деген сөздер естіледі.

Жеңілу.

Мың жыл бұрынғыдай, біз жердің шетіне асығар едік,

Бірдей сөздер естілген жерде - қоштасу және махаббат.

Жеңілу.

Бірақ мен басқа әлемде кездесетін барлық қызықты көрініс,

Мың жыл бұрынғыдай сіздің көзіңізге шағылысады.

Мың жыл бұрынғыдай сіздің көзіңізге шағылысады.