Не верится - Надежда Кадышева, Золотое кольцо

1. В заплаканном саду рябиновые гроздья,

И стаевает вниз еще один закат.

А без тебя душа безлюдна, словно осень,

Но помни об одном — я жду тебя назад.

Преп.: А мне самой не верится, что любовь такая —

Словно в небо лестница, словно даль без края.

И под ноги стелиться осень золотая,

А мне самой не верится, что любовь такая.

А мне самой не верится, что любовь такая…

2.Тревожно и светло, и боязно немного,

Но не застать меня, ни горю, ни тоске.

Следом за тобой идет моя дорога,

И без тебя душа как лодка на песке.

Преп.: А мне самой не верится, что любовь такая —

Словно в небо лестница, словно даль без края.

И под ноги стелиться осень золотая,

А мне самой не верится, что любовь такая.

А мне самой не верится, что любовь такая…

3.Все мысли о тебе, моё шальное счастье,

Пусть ты пока со мной, а я уже грущу,

Пусть песнь догорит в костре рябины красной,

Но в сердце никуда тебя не отпущу!

Препев два раза.

1. Жылап тұрған бақшада шетен шоғырлары,

Ал тағы бір күн батуы ериді.

Ал сенсіз жан қаңырап, күздей,

Бірақ бір нәрсені есте сақта - мен сені қайтып күтемін.

Мұғалім: Ал мен махаббаттың мұндай екеніне сене алар емеспін -

Аспанға апаратын баспалдақтай, Шеті жоқ қашықтық сияқты.

Аяқ астыңда алтын күз жорғалайды,

Ал мен махаббаттың мұндай екеніне сене алар емеспін.

Махаббаттың осындай екеніне өзім сене алар емеспін...

2. Мазасыз және жеңіл, аздап қорқады,

Бірақ мені ұстама, қайғы да, сағыныш та.

Менің жолым сенімен жүреді

Ал сенсіз жан құмдағы қайықтай.

Мұғалім: Ал мен махаббаттың мұндай екеніне сене алар емеспін -

Аспанға апаратын баспалдақтай, Шеті жоқ қашықтық сияқты.

Аяқ астыңда алтын күз жорғалайды,

Ал мен махаббаттың мұндай екеніне сене алар емеспін.

Махаббаттың осындай екеніне өзім сене алар емеспін...

3. Сен туралы барлық ой, менің жынды бақытым,

Әзірше жанымда болшы, мен қазірдің өзінде қайғылымын,

Қызыл тау күлінің отында өшсін ән,

Бірақ жүрегімде сені ешқайда жібермеймін!

Алдыңғы екі рет.