Край ты мой любимый - Надежда Кадышева, Золотое кольцо

Край ты мой любимый, край обыкновенный,

Знаю, есть на свете лучшие места,

Только сердце все же выбирает этот,

Если вдруг приходит странная тоска.

Только сердце все же выбирает этот,

Если вдруг приходит странная тоска.

Встану я на зорьке, выйду в сад зеленый,

Выйду и умоюсь утренней росой,

Обниму березку, поцелуюсь с кленом,

Песней разорву я птичий перезвон.

Проигрыш.

С радостью вдыхая нежный цвет черемух,

Я сорву подснежник раннею весной,

Босоногим детством пробегу по лужам,

Что засеребрились с первою грозой.

Босоногим детством пробегу по лужам,

Что засеребрились с первою грозой.

Тихая тропинка уведет с собою

К дальнему оврагу, лесу и лугам,

К мелководной речке с теплою водою,

С ивою плакучей, к низким берегам.

Проигрыш.

Край ты мой любимый, край обыкновенный,

Знаю, есть на свете лучшие места,

Только сердце все же выбирает этот,

Если вдруг приходит странная тоска.

Только сердце все же выбирает этот,

Если вдруг приходит странная тоска.

Сен менің сүйікті елімсің, қарапайым елімсің,

Мен әлемде жақсырақ жерлер бар екенін білемін

Мұны әлі жүрек таңдайды,

Кенеттен біртүрлі сағыныш келсе.

Мұны әлі жүрек таңдайды,

Кенеттен біртүрлі сағыныш келсе.

Таң атпай тұрып, жасыл баққа шығамын,

Мен шығып, таңертеңгі шықпен жуынамын,

Мен қайыңды құшақтаймын, үйеңкі сүйемін,

Әнмен құстың үнін бұзамын.

Жеңілу.

Құс шиесінің нәзік түсін жұтқан қуанышпен,

Мен ерте көктемде қар бүршіктерін теремін,

Жалаңаяқ балалық шақ шалшық арқылы өтеді,

Бұл бірінші найзағайдан күміске айналды.

Жалаңаяқ балалық шақ шалшық арқылы өтеді,

Бұл бірінші найзағайдан күміске айналды.

Тыныш жол сені алып кетеді

Алыстағы сайға, орман мен шалғынға,

Жылы суы бар таяз өзенге,

Жылаған талмен, аласа жағаларға.

Жеңілу.

Сен менің сүйікті елімсің, қарапайым елімсің,

Мен әлемде жақсырақ жерлер бар екенін білемін

Мұны әлі жүрек таңдайды,

Кенеттен біртүрлі сағыныш келсе.

Мұны әлі жүрек таңдайды,

Кенеттен біртүрлі сағыныш келсе.