Из-за острова на стрежень - Надежда Кадышева, Золотое кольцо

Из-за острова на стрежень, на простор речной волны,

Выплывают расписные, острогрудые челны.

Выплывают расписные, острогрудые челны.

На переднем Стенька Разин, обнявшись, сидит с княжной,

Свадьбу новую справляет, он весёлый и хмельной.

Свадьбу новую справляет, он весёлый и хмельной.

Позади их слышен ропот: «Нас на бабу променял,

Только ночь с ней провожался, сам на утро бабой стал.»

«Эх, только ночь с ней провожался, сам на утро бабой стал.»

Этот ропот и насмешки слышит грозный атаман,

И он мощною рукою обнял персиянки стан.

И он мощною рукою обнял персиянки стан.

«Волга, Волга, мать родная, Волга — русская река,

Не видала ты подарка от донского казака!

Проигрыш.

Мощным взмахом поднимает он красавицу княжну

И за борт её бросает в набежавшую волну.

И за борт её бросает в набежавшую волну.

«Что ж вы, братцы, приуныли?

Эй, ты, Филька, чёрт, пляши!

Грянем песню удалую на помин её души!..»

«Грянем песню удалую на помин её души!..»

Аралдың арғы жағынан орта ағысына, өзен толқынының кеңістігіне дейін,

Боялған, өткір төсті қайықтар шығады.

Боялған, өткір төсті қайықтар шығады.

Алдында Стенка Разин құшақтасып, ханшайыммен бірге отырады,

Жаңа той жасап жатыр, көңілді, маскүнем.

Жаңа той жасап жатыр, көңілді, маскүнем.

Артынан күңкілдеген дауыс естіледі: «Ол бізді әйелге айырбастады,

Тек онымен түндеді, таңертең ол әйел болды.

«Ойбай, онымен түндеді, таңертең әйел болып кетті».

Бұл күңкіл мен келемежді қорқынышты атаман естиді,

Ал қуатты қолымен парсы қосын құшақтады.

Ал қуатты қолымен парсы қосын құшақтады.

«Еділ, Еділ, аяулы ана, Еділ – орыс өзені,

Дон казакынан сыйлық көрмедің!

Жеңілу.

Күшті толқынмен ол сұлу ханшайымды көтереді

Және ол келе жатқан толқынға лақтырылады.

Және ол келе жатқан толқынға лақтырылады.

«Не, ағайындар, күйзеліп қалдыңдар?

Эй, сен, Филка, қарғыс атсын, биле!

Оның рухына арнап ән айтайық!..».

«Оның рухын еске алу үшін алыстағы ән айтайық! ..»