Бывали дни веселые - Надежда Кадышева, Золотое кольцо

Бывали дни весёлые,

Гулял я, молодец,

Не знал тоски-кручинушки,

Был вольный удалец.

Бывало, вспашешь пашенку,

Лошадок запряжёшь,

А сам тропой знакомою

В заветный дом пойдёшь.

Иду, там дожидается

Красавица моя,

Глаза полуоткрытые

С улыбкою всегда.

Она, моя хорошая,

Забыла про меня,

Забыла и покинула,

В хоромы жить пошла.

Живёт у чёрта старого,

Как в клетке золотой,

Наряжена, как куколка,

С распущенной косой.

Напала мысль злодейская,

Впотьмах нашёл топор,

Простился c отцом, матерью,

Сам вышел через двор.

Иду, а ночка тёмная,

Вдали журчал ручей,

И дело совершилося,

С тех пор я стал злодей.

Теперь в Сибирь на каторгу

Угонят молодца,

За девку черноокую,

За чёрта, за купца.

Бывали дни весёлые,

Гулял я, молодец,

Не знал тоски-кручинушки,

Был вольный удалец.

Не знал тоски-кручинушки,

Был вольный удалец.

Бақытты күндер болды

Мен жүрдім, жарайсың,

Мен сағыныш-кручинушкиді білмедім,

Фрилансер болды.

Егістік жер жыртқан едің,

Жылқыларды жабыңыз

Ал мен жолды өзім білемін

Сіз асыл үйге барасыз.

Мен барамын, сонда күтемін

Сұлуым менің,

Көздер жартылай ашық

Әрқашан күлімдеп.

Ол менің жақсылығым

Мен туралы ұмытты

Ұмытып кетіп қалды

Мен сарайларға тұруға бардым.

Шайтанның кәрісінде тұрады

Алтын тордағыдай

Қуыршақтай киінген

Бос өріммен.

Жаман ой келді,

Қараңғыда мен балта таптым

Әкемен, анамен қоштасу,

Ол ауланы аралап шықты.

Мен барамын, ал түн қараңғы,

Алыстан сылдырап ағыс,

Ал іс орындалды

Содан бері мен жауызға айналдым.

Енді ауыр жұмыс үшін Сібірге

Жас баланы ұрлап кетеді

Қара көзді қыз үшін

Тозақ үшін, саудагер үшін.

Бақытты күндер болды

Мен жүрдім, жарайсың,

Мен сағыныш-кручинушкиді білмедім,

Фрилансер болды.

Мен сағыныш-кручинушкиді білмедім,

Фрилансер болды.