Krankes Wesen - Moop Mama

Braunes Laub in den Parks raschelt wie Raucherlungen

Zwischen den Ästen dieser Bronchialbäume klebt grauer Dunst

Schwermetalllawinen aus außerhalb gelegenen Gegenden

Stauen sich in den verklebten Arterien

Der Puls der Zeit treibt uns

Blutkörperchen durch deine Äderchen

Dorthin wos brennt

Entzündungsherde, du pflegst deine Problemzonen

Namenlose hinterlassen ihre Nachrichten

Autonome Zeiten — virales Marketing

Buchstaben in verschnörkelten Verzierungen

Auf den Fassaden verblichene Tattoowierungen

Wir erschaffen dich, errichten den Körper

Du entstehst aus uns wie Geschichten aus Wörtern

Du machst uns krank, du infizierst mich

Alles was wir tun, tun wir für dich

Du krankes Wesen

Schön bist du nicht

Doch in dir steckt Leben

Weil wo du bist, alles möglich ist

Ich bin das Wesen aus Neon und Nacht (that is me)

Das X auf der Karte, im Globus die Nadel

Ich bin das Hier und das Jetzt

In deinem Wald, ich bin die Flut, die … Beatmung

Und dann spuckst du mich wieder aus in das fahle Licht der Morgensonne

Der Inhalt meines Magens kommt mir grad hoch

Da kotzt mich eine Ubahn mitten in den Bahnhof

Und du bist mir zuvorgekommen

Die ganze Nacht mit dir getanzt im Rauschzustand

Du warst die Schöne und das Biest, ich fras dir aus der Hand

Ob du mich hasst oder fallen lässt, mir kams drauf nicht an

Mir ist schlecht, ich stolper taumelnd durch den Hauptausgang

Mit nichts als leeren Versprechemn und leeren Taschen

Mit der Teufelin den Pakt geschlossen, gekentert und abgesoffen

Torkel durch die Reste unsrer Raserei — Würgereiz

Bette meine Wange auf den Bürgersteig

Deine Schönheit ist die Schönheit dieser glitzernden Benzinpfütze

In der mein Gesicht sich spiegelt

Das Gefühl alles bekommen zu können, wenn man es will

Und am Ende wieder nichts zu kriegen

Nervös an meiner allerletzten Kippe spielend

Seh ich mir selbst in die Augen ein bisschen schielend

Ich erkenne mich selbst immer weniger

Denn ich seh dir langsam immer ähnlicher

Саябақтардағы қоңыр жапырақтар темекі шегетін адамның өкпесіндей сыбдырлайды

Осы бронхиальды ағаштардың бұтақтарының арасында сұр тұман жабысады

Шалғай аудандардан ауыр металл қар көшкіні

Бітелген артериялардағы тоқырау

Заманның екпіні бізді жетелейді

тамырлар арқылы қан жасушалары

Жанып жатқан жерге

Қабыну ошақтары, сіз өзіңіздің проблемалық аймақтарыңызға қамқорлық жасайсыз

Есімсіз өз хабарламаларын қалдырыңыз

Автономды уақыт — вирустық маркетинг

Әшекейленген әріптер гүлдейді

Фасадтардағы өңсіз татуировкалар

Біз сізді жаратамыз, денені жасаймыз

Сіз сөзден құралған әңгімелер сияқты бізден туасыз

Сіз бізді ауру етесіз, маған жұқтырасыз

Барлығын біз сіз үшін жасаймыз

Сен ауру жаратылыс

Сен әдемі емессің

Бірақ сенде өмір бар

Өйткені сен жүрген жерде бәрі мүмкін

Мен неон мен түннің болмысымын (бұл менмін)

Картадағы Х, глобустағы ине

Мен осында және қазірмін

Сіздің орманыңызда мен толқынмын, ... желдеткішмін

Сосын таңғы күннің бозғылт сәулесіне тағы да түкірдің

Менің асқазанымның мазмұны көтеріліп жатыр

Мені вокзалдың ортасына метро лақтырып жіберді

Ал сен мені соған ұрдың

Мас күйінде түні бойы сенімен биледім

Сұлу мен хайуан едің, Қолыңнан жедім

Мені жек көресің бе, тастап кетесің бе, маған бәрібір

Мен ауырып қалдым, негізгі шығудан сүрінемін және сүрінемін

Құр уәде мен бос қалтадан басқа ештеңесі жоқ

Шайтанмен келісім жасап, суға батып кетті

Біздің ашуланшақтық қалдықтары арқылы дүмпу — речинг

Менің бетімді тротуарға төсеңіз

Сенің сұлулығың – сол жылт-жылт еткен жанармайдың көркі

Онда менің жүзім көрінеді

Барлығын қалаған кезде ала алатындай сезім

Ақыр соңында сіз ештеңе алмайсыз

Менің соңғы фагымда қобалжыдым

Мен өз көзіме аздап көзіммен қараймын

Мен өзімді азырақ танимын

Себебі мен саған көбірек ұқсай бастадым