Qualche Splendido Giorno - Modena City Ramblers

Il faro tagliava la notte, un filo d’acqua bagnava la strada

Camminavano insieme in direzione del ponte, da un portone una tromba suonava

Lei guardava in basso le scarpe, tra cicche spente, giornali e lattine

Lui fischiava un vecchio blues e pensava ad una cosa qualunque da dire

Ma non piangere per me, non piangere per me Perch?

presto o tardi sai sar?

di nuovo qui intorno

Ma non piangere per me, non piangere per me Ci troveremo ancora sai, in qualche splendido giorno

Una vecchia indiana vestita di giallo li osservava seduta a un balcone

Lei sorrise appena e gett?

una moneta al mendicante dal cappello marrone

Lui marcava i passi come Jimmy Dean, masticando una frase d’addio

«Ogni cosa?

gi?

fatta, ogni cosa?

gi?

detta, quando vedi che il racconto?

finito.»

Ma non piangere per me, non piangere per me Perch?

presto o tardi sai sar?

di nuovo qui intorno

Ma non piangere per me, non piangere per me Ci troveremo ancora sai, in qualche splendido giorno

Il marciapiede era grigio e deserto, nella notte un lampione brillava

Lui la strinse forte al suo fianco, mentre lontano un cane abbaiava

«Era tutto scritto da sempre sai.

Era racchiuso nel mazzo di carte

Che la donna rossa si incontra col fante, ma alla fine il giro riparte»

Ma non piangere per me, non piangere per me Perch?

presto o tardi sai sar?

di nuovo qui intorno

Ma non piangere per me, non piangere per me Ci troveremo ancora sai, in qualche splendido giorno

Lei gli disse: «Che il viaggio sia buono»

Lui rispose soltanto: «Lo sar?»

Маяк түнді кесіп тастады, бір тамшы су жолды жуды

Екеуі бірге көпірге қарай жүрді, есіктен керней естілді

Ол аяқ киіміне, жарықтанбаған бөкселер, газеттер мен банкалардың арасында қарады

Ол ескі блюзді ысқырып, не айтарын ойлады

Бірақ мен үшін жылама, мен үшін жылама Неге?

ерте ме, кеш пе, мұның болатынын білесіз бе?

тағы да осы жерде

Бірақ мен үшін жылама, мен үшін жылама Біз бір-бірімізді қайтадан табамыз, білесің бе, бір әдемі күнде

Балконда отырғандарын сары киінген кәрі үндіс бақылап тұрды

Ол жай ғана күлді және лақтырды?

қоңыр қалпақтағы қайыршыға тиын

Ол Джимми Дин сияқты қадамдарды белгілеп, қоштасу фразасын шайнап жатты

«Бәрі?

қазірдің өзінде

орындалды, бәрі?

қазірдің өзінде

- деді, сен бұл ертегіні қашан көресің?

аяқталды».

Бірақ мен үшін жылама, мен үшін жылама Неге?

ерте ме, кеш пе, мұның болатынын білесіз бе?

тағы да осы жерде

Бірақ мен үшін жылама, мен үшін жылама Біз бір-бірімізді қайтадан табамыз, білесің бе, бір әдемі күнде

Тротуар сұр және қаңырап қалды, түнде көше шамы жанып тұрды

Алыстан ит үрген кезде оны қатты құшақтап алды

«Оның бәрі бұрыннан жазылған, білесіз бе.

Ол карталар палубасына салынған

Қызыл әйел жаяу әскерді кездестірді, бірақ соңында тур қайтадан басталады »

Бірақ мен үшін жылама, мен үшін жылама Неге?

ерте ме, кеш пе, мұның болатынын білесіз бе?

тағы да осы жерде

Бірақ мен үшін жылама, мен үшін жылама Біз бір-бірімізді қайтадан табамыз, білесің бе, бір әдемі күнде

Ол оған: «Сапар жақсы болсын», - деді.

Ол тек «Болады ма?» деп жауап берді.