Morte Di Un Poeta - Modena City Ramblers

Se dovessi cadere nel profondo dell’Inferno, dentro un fiume nero come

l’inchiostro

Rotolare perduto tra i sacchi di immondizia, in un baratro senza ritorno

Se dovessi sparire nei meandri della Terra, e non vedere più la luce del giorno

Ma è sempre soltanto la stessa vecchia storia, e nessuno lo capirà

Ma lasciatemi qui nel mio pezzo di cielo, ad affogare i cattivi ricordi

Nelle vie di New York il poeta è da solo, e nessuno lo salverà

Nel distretto 19 la vita corre svelta, tra i palazzi e i boulevard di Parigi

Gli immigrati che ballano ritmi zigani, si scolano le nere e le verdi

Lo sdentato inseguiva le ragazze straniere, dai cappelli e dai vestiti leggeri

Ma è sempre soltanto la stessa vecchia storia, e nessuno lo capirà

Ma lasciatemi qui nel mio pezzo di cielo, ad affogare i cattivi ricordi

Nelle vie di Parigi il poeta è da solo, e nessuno lo salverà

Vecchia e sporca Dublino per un figlio che ritorna, sei una madre che attende

al tramonto

Con la puzza di alcool coi baci e le canzoni, per chi è stato un prigioniero

lontano

C'è una bomba e una pistola, un inglese da accoppare, e una divisa

dell’esercito in verde

Ma è sempre soltanto la stessa vecchia storia, e nessuno lo capirà

Ma lasciatemi qui nel mio pezzo di cielo, ad affogare i cattivi ricordi

Nelle vie di Dublino il poeta è da solo, e nessuno lo salverà

Тозақтың түбіне, қара өзенге түссем

сия

Домалау қоқыс дорбаларының арасында, қайтып келмейтін тұңғиықта

Егер мен Жердің тереңдігінде жоғалып кетсем және енді күннің жарығын көрмесем

Бірақ бұл бәрібір баяғы ескі әңгіме, оны ешкім түсінбейді

Бірақ мені осында, жаман естеліктерімді суға батырып, аспанның бір бөлігінде қалдырыңыз

Нью-Йорк көшелерінде ақын жалғыз, оны ешкім құтқармайды

19-шы ауданда Париждің сарайлары мен бульварлары арасында өмір тез жүріп жатыр

Сыған ырғағын билейтін иммигранттар қара мен жасылды ағызады

Тісі жоқтар қалпақ, жеңіл көйлек киген шетелдік қыздарды қуды

Бірақ бұл бәрібір баяғы ескі әңгіме, оны ешкім түсінбейді

Бірақ мені осында, жаман естеліктерімді суға батырып, аспанның бір бөлігінде қалдырыңыз

Париж көшелерінде ақын жалғыз, оны ешкім құтқармайды

Қайтып келе жатқан бала үшін лас кәрі Дублин, сіз күткен анасыз

күн батқанда

Ішімдіктің сасық иісімен сүйісіп, әнімен, Тұтқын болғандарға

алыс

Бомба мен мылтық, қосылатын ағылшын және форма бар

жасыл түсті әскер

Бірақ бұл бәрібір баяғы ескі әңгіме, оны ешкім түсінбейді

Бірақ мені осында, жаман естеліктерімді суға батырып, аспанның бір бөлігінде қалдырыңыз

Дублин көшелерінде ақын жалғыз, оны ешкім құтқармайды