Lettera Dal Fronte - Modena City Ramblers

L’amore èrimasto agli uccelli

non c’e posto per il ricordo

le lettere che mi spedisci

dormono in qualche stazione

Questa guerra non vede la fine

l’accampamento èuna prigione

l’inverno ha coperto i pensieri

poi l’estate li ha sciolti nel fango

Questo tempo ingessa il mio cuore

solo gli uccelli sanno volare

l’illusione èfinita da un pezzo

di vincere per un mondo migliore

Il nemico ci guarda dai monti

al tramonto i binocoli brillano

anche da loro forse qualcuno

sogna di essere uccello

Le lettere che mi spedisci

dormono in qualche stazione

ti prego, non cercarmi fintanto

che un merlo non ti picchia alla porta

Махаббат құстарда қалды

еске алатын орын жоқ

сіз маған жіберетін хаттар

олар бір станцияда ұйықтайды

Бұл соғыстың соңы көрінбейді

лагерь – түрме

қыс мезгілі ойларды қамтыды

сосын жаз оларды балшыққа ерітіп жіберді

Бұл жолы жүрегімді жаулап алды

құстар ғана ұша алады

иллюзия әлдеқашан бітті

жақсы әлем үшін жеңіске жету

Жау бізді таудан бақылап тұр

күн батқанда дүрбі жарқырайды

мүмкін олардан біреу

құс болуды армандайды

Маған жіберетін хаттарыңыз

олар бір станцияда ұйықтайды

өтінемін, мені іздеме

Есіктен қарақұрт соқпасын