Le défroqué - Miossec

J’ai déserté les champs de bataille

Les nuits que je connaissais trop bien

Je ne fais plus dans la canaille

Je suis plutôt devenu du matin

Et pendant que je baille

Je repense à tous mes Verdun

A mes Chemins des Dames

A mes Trafalgar de rien

J’ai perdu le goût des représailles

Que mes victimes en soient témoins

J’ai dû sans le savoir combler des failles

Des précipices des crevasses des ravins

J’ai même perdu le goût des funérailles

Et des larmes au petit matin

Quand il fait froid et que tout déraille

J’aimerais tant tenir ta main

Je n’ai plus le cerveau en pagaille

Mon cœur est devenu lui aussi plus serein

Je ne supporte plus la mitraille

Même quand je l’entends de loin

Faudrait pas que quelqu’un braille

Sinon je ne réponds plus de rien

J’ai de la place pour des médailles

Tu sais je ne veux que ton bien

J’ai déserté les champs de bataille

Мен ұрыс далаларын тастадым

Мен тым жақсы білетін түндерді

Мен енді ұрыспаймын

Мен таңертеңгі адамға айналдым

Ал мен есінегенде

Мен барлық Вердендерімді ойлаймын

Менің ханымдар жолдарыма

Менің Трафальгарларым үшін

Мен кек алудың дәмін жоғалттым

Менің жәбірленушілерім куә болсын

Мен білмей бос орындарды толтырған болуым керек

Сайлардың ойықтарынан шыққан жарлардан

Мен тіпті жерлеуге деген талғамымды жоғалттым

Таңертең көз жас

Суық болып, бәрі дұрыс емес болғанда

Мен сенің қолыңды ұстағым келеді

Менде енді бейберекет жоқ

Менің де жүрегім тынышталды

Мен енді грейпшотқа шыдай алмаймын

Тіпті алыстан естісем де

Біреу айқайлауы керек емес пе

Әйтпесе бекер жауап беремін

Менде медальдар үшін орын бар

Білесің бе, мен тек сенің жақсылығын қалаймын

Мен ұрыс далаларын тастадым