Не в Париже - Михаил Круг

Я рад, что проживаю не в Париже, с Бродвеем я нисколько не знаком.

До бывшей «Новой» мне гораздо ближе, чем в Монте-Карло шлёпать босиком.

До Ротмистрова ближе и намного, до «Правды» там совсем рукой подать.

И каждый местный скажет: «Слава богу, милиция под носом — благодать».

Но мы туда не часто заходили — не знаем завсегдатых и блатных.

Мы больше в «Южном» посидеть любили, и Герман Иванович знал нас как родных.

Зачем куда-то ехать за границу, у нас приколов больше в сотни раз.

Таких, что в Голливуде и не снится, почище суперфильма «Фантомас».

Расклад и жизнь, устои и порядки, дела, долги и скука с суетой…

Когда-то в детстве мы играли в прятки, и каждый бегал трезвый и босой.

А в «Южном» смрад и дым — кабак и только, я уши на мгновение закрыл.

И видел, как трясутся возле стойки, как, рот открыв, Калиныч что-то пил.

На редкость мода вырвалась на волю: бабьё стрижётся чуть ли не под ноль.

Но, может быть, у них такая доля, и первой свадьбы ждать — такая боль.

Я помню, в детстве с Соминкою дрались, но были там у нас свои друзья.

Друзьями с Лысым, Лешим и остались, и девочка с Вагонного — моя.

Кабак построив в «Юности», решили, что прекратится в городе разбой.

Горбатка, помню, с Соминкою были, теперь они дерутся меж собой.

У нас же в «Южном» тихо и спокойно, лишь изредка там кто-то упадёт.

И то лишь потому, что сам, невольно, какой-нибудь ханурик перепьёт.

Мне жаль: в «Туристе» женщины не пляшут, а кое с кем из них я был знаком.

Но заменить их некем — мало стажа: таких, как есть, прогонят сапогом.

Эстетов по Тверской земле немного — все больше пьяниц, чисто коренных.

Но есть и кто не пьют — и слава богу, хотя соображают на троих.

И всё же, как бы ни было красиво, пусть строен под Парижем каждый клён,

Какая ж без Твери, к чертям, Россия?

Я рад, что я тверским козлом рождён.

Я рад, что проживаю не в Париже, с Бродвеем я нисколько не знаком.

До бывшей «Новой» мне гораздо ближе, чем в Монте-Карло шлепать босиком.

Мен Парижде тұрмайтыныма қуаныштымын, мен Бродвеймен мүлдем таныс емеспін.

Мен Монте-Карлода жалаң аяқ ұрғаннан гөрі бұрынғы «Новаяға» әлдеқайда жақынмын.

Ол Ротмистровқа жақынырақ және әлдеқайда жақын, Правдаға тас лақтырылған жерде.

Ал әрбір жергілікті: «Құдайға шүкір, мұрнының астындағы полицейлердің берекесі бар» дейді.

Бірақ біз ол жерге жиі бармайтынбыз - біз қарапайым адамдар мен ұрыларды білмейміз.

Біз Южныйда отыруды жөн көрдік, Герман Иванович бізді бір отбасындай танитын.

Неге шетелге барамыз, бізде әзілдер жүздеген есе көп.

Голливудта сіз Fantomas супер фильмінен гөрі армандай алмайсыз.

Сәйкестік пен өмір, іргетастар мен бұйрықтар, істер, қарыздар және әбігерден жалығу ...

Бір кездері бала кезімізде тығылмақ ойнайтынбыз, бәрі байсалды, жалаңаяқ жүгіретін.

Ал «Южныйда» сасық иіс пен түтін – таверна, одан басқа ештеңе жоқ, мен бір сәт құлағымды жауып қалдым.

Мен олардың үстелдің жанында қалай дірілдеп жатқанын көрдім, Калиничтің аузын ашып, бірдеңе ішіп жатқанын көрдім.

Әдеттен тыс, сән бұзылды: әйелдің шашы дерлік нөлге дейін қысқартылды.

Бірақ олардың да осындай үлесі бар шығар, ал бірінші тойды күту сондай азап.

Бала кезімізде Соминкамен төбелескеніміз есімде, бірақ достарымыз сонда болды.

Біз Лисимен, Лешимен дос болып қалдық, ал Вагоннидегі қыз менікі.

Юността таверна салып, олар қалада тонау тоқтатылады деп шешті.

Бөртпелер, есімде, Соминка болған, қазір олар өзара төбелесіп жатыр.

Мұнда Южныйда тыныш және тыныш, тек анда-санда біреу құлап қалады.

Мұның себебі, кейбір ханұрық еріксіз көп ішеді.

Кешіріңіз: «Туристте» әйелдер билемейді, мен олардың кейбірін білетінмін.

Бірақ оларды алмастыратын ешкім жоқ - тәжірибе аз: олар сияқты, олар оларды етікпен қуып жібереді.

Тверь жерінде эстетиктер аз - барған сайын маскүнемдер, таза жергілікті тұрғындар.

Бірақ ішпейтіндері бар - және үшке түсінсе де, Құдайға шүкір.

Дегенмен, қаншалықты әдемі болса да, әрбір үйеңкі Парижге жақын жерде салынсын,

Тверьсіз Ресей қандай?

Мен Тверь ешкі болып туғаныма қуаныштымын.

Мен Парижде тұрмайтыныма қуаныштымын, мен Бродвеймен мүлдем таныс емеспін.

Мен Монте-Карлода жалаң аяқ ұрғаннан гөрі бұрынғы «Новаяға» әлдеқайда жақынмын.