Лирическая - Михаил Круг

Молчи, закрой свой рот, согни улыбку, подай стаканы, лярва, и вино.

Когда сегодня скрипнула калитка, ты испугалась, выглянув в окно.

И в тишине кирпичной Пролетарки — что о тебе в Слободке говорят, —

Ты принимала без меня подарки — подарочки от соминских ребят.

Ты мне плевала в душу с наслажденьем: «С гуся вода», — гуляла на мои.

А после — шмон и шухер в воскресенье… Семь лет прошло — семь долгих «селяви».

Ты не бери на понт, не порти праздник, послушай лучше, девочка, сюда:

С огнём играешь, лярва, ветер дразнишь, что урки не прощают никогда.

Сейчас придёт твой мент, меня увидит.

Вчера был дождь, и я зайти не мог,

Боялся: наслежу в своей обиде… Да ты ещё сменила наш замок.

Не плачь, закрой глаза, молчи и слушай: семь лет назад ты здесь меня сдала,

Навешала менту лапши на уши, и, «хвост задрав», с ним в сад гулять пошла…

Үндемеңіз, аузыңызды жабыңыз, күлімсіреңіз, көзілдірік, личинка және шарап беріңіз.

Бүгін қақпа сықырлағанда, терезеге қарап қорқып кеттің.

Пролетарка кірпішінің үнсіздігінде - Слободкада сен туралы не дейді -

Сіз менсіз сыйлықтарды қабылдадыңыз - Соминск жігіттерінің сыйлықтары.

Сен менің жаныма түкіріп жібердің: «Қаздың суы», – деп менің үстімде жүрді.

Содан кейін - жексенбіде шмон мен никс ... Жеті жыл өтті - жеті ұзақ «селявы».

Шоу деп қабылдама, мерекені бұзба, жақсырақ тыңда, қыз, міне:

Отпен ойнайсың, дернәсіл, Ұрықтар ешқашан кешірмейтін желді мазақ етесің.

Енді сенің полицейің келеді, ол мені көреді.

Кеше жаңбыр жауып, кіре алмадым

Мен қорықтым: мен өзімнің ренішіммен өмір сүремін ... Иә, сіз біздің құлыпты да өзгерттіңіз.

Жылама, көзіңді жұмы, үндеме және тыңда: жеті жыл бұрын сен мені осында сатып жібердің,

Ол құлағына кеспе іліп қойды да, «құйрығын көтеріп», онымен бірге бақшаға серуендеуге кетті ...